حضرت عبد العظيم‏ حسنىّ از امام جواد(ع) از آباء بزرگوارشان از امير المؤمنين عليه السّلام چنين روايت كند:

قائم ما غيبتى است كه مدّتش طولانى است، گويا شيعه را در دوران غيبت او مى‏بينم كه جولان مى‏دهد مانند جولان چهارپايان، چراگاه را مى‏جويند امّا آن را نمى‏يابند، بدانيد هر كه در آن دوران در دينش استوار باشد و قلبش به واسطه طول غيبت امامش سخت نشود او در روز قيامت‏ هم درجه من است. سپس فرمود: هنگامى كه قائم ما قيام كند بيعت احدى بر گردن او نيست و به اين دليل است كه ولادتش پنهان است و شخص او غايب مى‏شود.

كمال الدين / ترجمه پهلوان ؛ ج‏1 ؛ ص563

ونیز گويد:

بر مولاى خود امام جواد عليه السّلام وارد شدم و مى ‏خواستم از قائم پرسش كنم كه آيا مهدى هم اوست يا غير او؟ امام آغاز سخن كرد و فرمود: اى ابو القاسم قائم ما همان مهدىّ است كسى كه بايد در غيبتش او را انتظار كشند و در ظهورش او را فرمان برند و او سومين از فرزندان من است و سوگند به كسى كه محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را به نبوّت مبعوث فرمود و ما را به امامت مخصوص گردانيد اگر از عمر دنيا جز يك روز باقى نمانده باشد خداوند آن روز را طولانى گرداند تا در آن قيام كند و زمين را پر از عدل و داد نمايد همچنان كه آكنده از ظلم و جور شده باشد و خداى تعالى امر او را در يك شب اصلاح‏ فرمايد چنان كه امر موسى كليم اللَّه عليه السّلام را اصلاح فرمود، او رفت تا براى خانواده‏اش شعله‏اى آتش بياورد امّا چون برگشت او رسول و پيامبر بود.
سپس فرمود: برترين اعمال شيعيان ما انتظار فرج است.

كمال الدين / ترجمه پهلوان ؛ ج‏2 ؛ ص70

 حضرت امام محمّد تقى- عليه السّلام- به حضرت عبد العظيم‏ حسنى فرمود:

مهدى كسى است كه واجب است در عصر غيبتش در انتظار او باشند. و در زمان ظهورش فرمان او اطاعت شود. و او فرزند سوّم از اولاد من است و خداوند امر او را (مقدّمات ظهورش را) در يك شب اصلاح و فراهم مى‏نمايد، همچنان كه امر كليمش حضرت موسى- عليه السّلام- را وقتى كه رفت تا براى اهلش (خانواده‏ اش)آتش بياورد، فراهم نمود. او همنام و هم كنيه رسول خدا- صلّى اللَّه عليه و آله- است و زمين براى او پيچيده مى ‏شود.
سؤال شد: چرا «قائم» به اين نام ناميده شد؟ فرمود: چون بعد از اينكه از يادها برود و بعد از مرتد شدن (روگردانيدن) اكثر قائلين به امامتش، قيام مى ‏كند.
و «منتظر» ناميده شده؛ زيرا غيبتى طولانى براى اوست كه افراد مخلص، منتظر ظهورش بوده و شك‏كنندگان او را انكار كرده و كسانى كه عجله مى ‏كنند، هلاك مى ‏شوند.

جلوه ‏هاى اعجاز معصومين عليهم السلام ؛ ؛ ص812

عبد العظيم‏ حسنىّ گويد:

به امام جواد عليه السّلام گفتم: اميدوارم شما قائم اهل- بيت محمّد باشيد كسى كه زمين را پر از عدل و داد نمايد همچنان كه آكنده از ظلم و جور شده باشد.

فرمود: اى أبو القاسم! هيچ يك از ما نيست جز آنكه قائم به امر خداى تعالى و هادى به دين الهى است، امّا قائمى كه خداى تعالى به توسّط او زمين را از اهل كفر و انكار پاك سازد و آن را پر از عدل و داد نمايد كسى است كه ولادتش بر مردم پوشيده و شخصش از ايشان نهان و بردن نامش حرام است، و او همنام و هم كنيه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم است و او كسى است كه زمين برايش در پيچيده شود و هر دشوارى برايش هموار گردد و از اصحابش سيصد و سيزده تن به تعداد اصحاب بدر از دورترين نقاط زمين به گرد او فراهم آيند و اين همان‏ قول خداى تعالى است كه فرمود: أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ «بقره/148» و چون اين تعداد از اهل اخلاص به گرد او فراهم آيند خداى تعالى امرش را ظاهر سازد و چون عقد كه عبارت از ده هزار مرد باشد كامل شد به اذن خداى تعالى قيام كند و دشمنان خدا را بكشد تا خداى تعالى خشنود گردد.

عبد العظيم گفت: اى سرورم چگونه مى‏ داند كه خداى تعالى خشنود گرديده است؟

فرمود: در قلبش رحمت مى ‏افكند و چون به مدينه درآيد لات و عزّى را بيرون كشيده و آن دو را بسوزاند.

كمال الدين / ترجمه پهلوان ؛ ج‏2 ؛ ص70