آیــا گفتن « یــاحســیــن» وامثال آن سبب شرک است؟
شبهه:
با توجه به اين كه خداوند فرموده ” فقط مرا بخوانيد ” گفتن «يا رسول الله، ياعلي، يا حسين و…» سبب شرك نمی شود؟
پاسخ :
اولاً اين مطلب كه خداوند فرموده باشد ، «فقط» مرا بخوانيد و فقط مرا صدا بزنيد تهمت و افترائی بيش نيست .
ثانياً : خداوند در يك آيه فرموده است :
ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ . غافر / 60 .
مرا بخوانيد تا (دعاي) شما را بپذيرم!
و از طرف ديگر فرموده است :
يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَيْهِ الْوَسِيلَة . المائده / 35 .
اي كساني كه ايمان آورده ايد! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد ! و وسيله اي براي تقرب به او بجوئيد .
و نيز از قول برادران حضرت يوسف عليه السلام نقل فرموده كه به حضرت يعقوب فرمودند :
يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ .
گفتند: «پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه، كه ما خطاكار بوديم!»
و حضرت يعقوب عليه السلام نيز كه پيامبر خدا بود به آن ها قول داد كه در آينده نزديك از خداوند براي آن ها طلب استغفار خواهد كرد :
قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ . يوسف / 97 و 98 .
گفت: «بزودي براي شما از پروردگارم آمرزش مي طلبم، كه او آمرزنده و مهربان است!
اگر قرار بود كه توسل به غير خدا شرك بود ، حضرت يعقوب كه پيامبر خداوند بود ، نبايد به آن ها چنين قولي مي داد و بايد آن ها را از اين كار شرك آلود نهي مي كرد . خداوند نيز بعد از نقل اين واقعه نمي گويد كه كار آن ها شرك بوده است .
و باز در آيه خطاب به پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم مي فرمايد :
وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا . النساء / 64 .
و اگر آنان ، هنگامي كه به خود ستم مي كردند (و فرمانهاي خدا را زير پا مي گذاردند)، به نزد تو مي آمدند و از خدا طلب آمرزش مي كردند و پيامبر هم براي آنها استغفار مي كرد خدا را توبه پذير و مهربان مي يافتند .
اين آيه صراحت دارد كه آمدن به سراغ پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم و او را بر در درگاه خدا شفيع قرار دادن ، و وساطت و استغفار آن حضرت براي گنهكاران نه تنها شرك نيست ؛ بلكه سبب پذيرش توبه ، و رحمت الهي نيز مي شود.
اگر وساطت ، دعا ، استغفار و شفاعت خواستن از پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم شرك بود ، چگونه امكان داشت كه خداوند چنين دستوری را به گنهكاران بدهد !
به اين نكته نيز بايد توجه داشت كه پيامبران و ائمه عليهم السلام آمرزنده گناه نيستند ؛ بلكه آن ها فقط مي توانند از خدا طلب آمرزش كنند و از آن جايی كه آن ها بندگان برگزيده خداوند هستند و در نزد خداوند آبرو دارند ، خداوند شفاعت آنان را مي پذيرد و در آمرزنده حقيقی خداوند است .
موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصرعج