بهترین هدیه گرفتن از خدا در شب نیمه شعبان، درک ظهور و قیام حضرت مهدی است. از خدا بخواهیم به چنین مقامی نائل شویم.

ما فرزندان اهل بیت (علیهم السلام) هستیم و آن روحی که خداوند در ما دمیده، همان نور معصومین (علیهم السلام) است و آن­ها پدران حقیقی ما هستند. و شب نیمه شعبان که جشن پدر حقیقی­ مان است شایسته است که ما برای او هدیه ببریم و شادش کنیم.

لذا باید دید هر کدام از ما چقدر می­ تواند حضرت ولی عصر (عج الله) را شاد کند و هدیه ببرد. از این رو، هر کاری که از دست مان برمی آید برای شاد کردن ایشان لازم است انجام دهیم و بی­ ادب بسیار بزرگی است که توقع داشته باشیم فقط ایشان به ما هدیه بدهند.

این شب، شب ویژه است و هر عملی در آن انجام شود، با ضریب بالائی پذیرفته می شوند. برای دعا کردن و خواستن و اینکه چه بخواهیم از خداوند، بهتر است از دعاهای مرتبط با حضرت که از طرف معصومین وارد شده است، رجوع کنیم تا به حریم معرفت آن امام همام بار یابیم.

 به خدا عرض می‌کنیم شب عطا کردن و جایزه است:

«اِلهی تَعَرَّضَ لَکَ فی هذَا اللَّیْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ وَ قَصَدَکَ الْقاصِدُونَ وَ اَمَّلَ فَضْلَکَ وَ مَعْرُوفَکَ الطّالِبُونَ وَ لَکَ فی هذَا اللّیْلِ نَفَحاتٌ وَ جَواَّئِزُ وَ عَطایا وَ مَواهِبُ تَمُنُّ بِها عَلی مَنْ تَشاَّءُ ….»

در قسمت آخرش عرض می‌کنیم: خدایا تو این عطایا و جوایز را به هر کس که خودت می‌خواهی می‌دهی.  و چون امشب، شب جایزه و هدیه معرفی شده، لذا هر کس را به اندازه معرفتش جایزه داده می شود. پس یک ذره از خودتان و از دیگران و غیر خدا خالی شوید تا چیزی به شما بدهند، خالی از خود شوید خدا را بنگریم!

مهم­ترین و قشنگ­ترین جایزه ­ای که باید امشب از حضرت بگیریم در این دعاست:

• « اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَیْلَتِنا وَمَوْلُودِها و حُجَّتِکَ وَ مَوْعُودِهَا…. اَللّهُمَّ وَ اَدْرِكَ بِنا اءَیّامَهُ وَظُهُورَهُ وَقِیامَهُ…» خدایا ما را به روزگار او و زمان ظهور و قیامش برسان.
• این هدیه را بخواهیم که خدایا ایام ظهور و قیامش را درک کنیم و آن موقع باشیم. یعنی توفیق درک حضرت را پیدا کردن و مژده دادند که اگر کسی پیوند خوب با امام زمان بگیرد این ایام را درک خواهد کرد.
• باید به خدا بگوئیم روح و ماهیت ما را تغییر بده یعنی تبدیل در روح و باطن ما ایجاد کند. تا این حال ما معلوم کند که در اعوان حضرت ثبت نام شدیم و اهل قیام و جهاد در رکاب حضرت هستیم یا نه.
• از خدا بخواهیم باطن ما را انسان کند و از حیوانیت در بیایید تا حقیقت ما انسان شود. اهل جهاد و مبارزه برای حضرت شویم و برای برطرف کردن موانع ظهور و طرد شدگی حضرت، اهل جهاد باشیم.

کسی که این جایزه را از خدا بگیرد و اگر برود یعنی بمیرد و برگردد خداوند در واقع این توفیق را به او داده که برود در آخرت و به دنیا برگردد؛ یعنی توفیق تکامل بسیار باعظمتی را نسبت به حیات خودش پیدا کرده است.

بخش هایی از سلسله مباحث «شب های معنوی»، استاد شجاعی

 همه انبیاء  شب نیمه شعبان را بزرگ می داشتند و به عنوان شب قدر در آن عبادت می کردند و این شب عصاره فضایل همه انبیا و معصومین (علیهم­ السلام) است و همه آنها منتظر واقعی او هستند.

در روایات آمده که دراین شب همه انبیاء با سیدالشهداء دیدار می کنند و تبریک می گویند چون ایشان منتقم اصلی جد بزرگوارشان هستند. لذا مهمترین عمل  هم زیارت سیدالشهداء (علیه السلام) است. همانطور که در روایات بیان شده اگر کسی بخواهد روح مصافحه با همه انبیا را پیدا کند و بدست بیاورد، امام حسین را زیارت کند.

در اهمیّت و فضیلت شب نیمه شعبان نیز نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

«مَنْ أَحْيَا لَيْلَتَيِ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ، لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ؛ هر کس شب عید (فطر و قربان)، نیمه شعبان احیا کند قلب او در روزی که قلب­ها می میرد قلب او نخواهد مرد.»(۱) یعنی انسان با یک قلب خوب محشور خواهد شد و این یک مژده بسیار بزرگی است که نبی اکرم فرمودند که با احیا نیمه شعبان خداوند به انسان حیات دل می دهد.

کلام نورانی دیگری از امیرالمؤمنین (علیه­ السلام) است که می­ فرمایند:

«يُعجِبُني أن يُفَرِّغَ الرَّجُلُ نَفسَهُ فِي السَّنَةِ أربَعَ لَيالٍ: لَيلَةَ الفِطرِ، ولَيلَةَ الأَضحى، و لَيلَةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ و أوَّلَ لَيلَةٍ مِن رَجَبٍ؛ من خوشحال می شوم که شخص سالی چهار شب را خودش فارغ کند (برای عبادت خدا)؛ شب عید فطر، شب قربان، نیمه شعبان و شب اول ماه رجب». (۲)

۱- شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۳۷.
۲- همان، ص۲۴۱. 

 همه انبیاء  شب نیمه شعبان را بزرگ می داشتند و به عنوان شب قدر در آن عبادت می کردند و این شب عصاره فضایل همه انبیا و معصومین (علیهم­ السلام) است و همه آنها منتظر واقعی او هستند.

در روایات آمده که دراین شب همه انبیاء با سیدالشهداء دیدار می کنند و تبریک می گویند چون ایشان منتقم اصلی جد بزرگوارشان هستند. لذا مهمترین عمل  هم زیارت سیدالشهداء (علیه السلام) است. همانطور که در روایات بیان شده اگر کسی بخواهد روح مصافحه با همه انبیا را پیدا کند و بدست بیاورد، امام حسین را زیارت کند.

در اهمیّت و فضیلت شب نیمه شعبان نیز نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

«مَنْ أَحْيَا لَيْلَتَيِ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ، لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ؛ هر کس شب عید (فطر و قربان)، نیمه شعبان احیا کند قلب او در روزی که قلب­ها می میرد قلب او نخواهد مرد.»(۱) یعنی انسان با یک قلب خوب محشور خواهد شد و این یک مژده بسیار بزرگی است که نبی اکرم فرمودند که با احیا نیمه شعبان خداوند به انسان حیات دل می دهد.

کلام نورانی دیگری از امیرالمؤمنین (علیه­ السلام) است که می­ فرمایند:

«يُعجِبُني أن يُفَرِّغَ الرَّجُلُ نَفسَهُ فِي السَّنَةِ أربَعَ لَيالٍ: لَيلَةَ الفِطرِ، ولَيلَةَ الأَضحى، و لَيلَةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ و أوَّلَ لَيلَةٍ مِن رَجَبٍ؛ من خوشحال می شوم که شخص سالی چهار شب را خودش فارغ کند (برای عبادت خدا)؛ شب عید فطر، شب قربان، نیمه شعبان و شب اول ماه رجب». (۲)

۱- شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۳۷.
۲- همان، ص۲۴۱. 

 همه انبیاء  شب نیمه شعبان را بزرگ می داشتند و به عنوان شب قدر در آن عبادت می کردند و این شب عصاره فضایل همه انبیا و معصومین (علیهم­ السلام) است و همه آنها منتظر واقعی او هستند.

در روایات آمده که دراین شب همه انبیاء با سیدالشهداء دیدار می کنند و تبریک می گویند چون ایشان منتقم اصلی جد بزرگوارشان هستند. لذا مهمترین عمل  هم زیارت سیدالشهداء (علیه السلام) است. همانطور که در روایات بیان شده اگر کسی بخواهد روح مصافحه با همه انبیا را پیدا کند و بدست بیاورد، امام حسین را زیارت کند.

در اهمیّت و فضیلت شب نیمه شعبان نیز نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

«مَنْ أَحْيَا لَيْلَتَيِ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ، لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ؛ هر کس شب عید (فطر و قربان)، نیمه شعبان احیا کند قلب او در روزی که قلب­ها می میرد قلب او نخواهد مرد.»(۱) یعنی انسان با یک قلب خوب محشور خواهد شد و این یک مژده بسیار بزرگی است که نبی اکرم فرمودند که با احیا نیمه شعبان خداوند به انسان حیات دل می دهد.

کلام نورانی دیگری از امیرالمؤمنین (علیه­ السلام) است که می­ فرمایند:

«يُعجِبُني أن يُفَرِّغَ الرَّجُلُ نَفسَهُ فِي السَّنَةِ أربَعَ لَيالٍ: لَيلَةَ الفِطرِ، ولَيلَةَ الأَضحى، و لَيلَةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ و أوَّلَ لَيلَةٍ مِن رَجَبٍ؛ من خوشحال می شوم که شخص سالی چهار شب را خودش فارغ کند (برای عبادت خدا)؛ شب عید فطر، شب قربان، نیمه شعبان و شب اول ماه رجب». (۲)

۱- شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۳۷.
۲- همان، ص۲۴۱. 

 همه انبیاء  شب نیمه شعبان را بزرگ می داشتند و به عنوان شب قدر در آن عبادت می کردند و این شب عصاره فضایل همه انبیا و معصومین (علیهم­ السلام) است و همه آنها منتظر واقعی او هستند.

در روایات آمده که دراین شب همه انبیاء با سیدالشهداء دیدار می کنند و تبریک می گویند چون ایشان منتقم اصلی جد بزرگوارشان هستند. لذا مهمترین عمل  هم زیارت سیدالشهداء (علیه السلام) است. همانطور که در روایات بیان شده اگر کسی بخواهد روح مصافحه با همه انبیا را پیدا کند و بدست بیاورد، امام حسین را زیارت کند.

در اهمیّت و فضیلت شب نیمه شعبان نیز نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

«مَنْ أَحْيَا لَيْلَتَيِ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ، لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ؛ هر کس شب عید (فطر و قربان)، نیمه شعبان احیا کند قلب او در روزی که قلب­ها می میرد قلب او نخواهد مرد.»(۱) یعنی انسان با یک قلب خوب محشور خواهد شد و این یک مژده بسیار بزرگی است که نبی اکرم فرمودند که با احیا نیمه شعبان خداوند به انسان حیات دل می دهد.

کلام نورانی دیگری از امیرالمؤمنین (علیه­ السلام) است که می­ فرمایند:

«يُعجِبُني أن يُفَرِّغَ الرَّجُلُ نَفسَهُ فِي السَّنَةِ أربَعَ لَيالٍ: لَيلَةَ الفِطرِ، ولَيلَةَ الأَضحى، و لَيلَةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ و أوَّلَ لَيلَةٍ مِن رَجَبٍ؛ من خوشحال می شوم که شخص سالی چهار شب را خودش فارغ کند (برای عبادت خدا)؛ شب عید فطر، شب قربان، نیمه شعبان و شب اول ماه رجب». (۲)

۱- شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۳۷.
۲- همان، ص۲۴۱. 

 

در منابع، مطالب بسياری درباره اعتقاد به مهدی غايب، از ديدگاه فرقه قرمطيان آمده است. ثابت بن سنان در شرح ابتدای كار قرمطيان و حمدان بن قرمط می نويسد: در سال ۲۶۷ه در ابتدا اعتقاد به مهدويت «احمد بن محمد بن حنفيه» داشتند، چنان كه از نامه‌ای از قول فرج بن عثمان نقل شده كه او خود را داعی مسيح دانسته و او عيسی و كلمه و مهدی و او احمد بن محمد بن حنفيه و جبرئيل است. در ادامه نامه از شيوه اذان گفتن آنان سخن رانده است كه در هر نماز، مؤذن پس از ذكر نام خداوند و شهادت بر اين كه نوح، ابراهيم، موسی، عيسی (ع) و محمد (ص) پيامبر خدايند، می گويند: «اشهد ان احمد بن محمد بن حنفيه رسول الله» و در واقع اين فرد را هم‌ طراز با پيامبر می شمردند. در ادامه اين نامه، به ساير مسايل اعتقادی آنان اشاره شده است كه از نظر بقيه مسلمانان كفر و الحاد شمرده می شود.

مهدویت ازدیدگاه اسماعیلیان وقرمطیان،علی رضا روحى ميرآبادى