كوچه به كوچه مي گذرم. ناگهان پيچك هاي اميد از پنجره هايي سبز به دور دستانم مي پيچد. به پنجره خيره مي شوم و دريچه هايي كه در سپيدي شادي قاب شده است. اينجا مشهد است. اينجا چشم هايت خود به خود مي جوشند و دست هايت به طرف ضريح قد مي کشند. اينجاست که… بیشتر »