اگرچه دنيا گران بها شمرده می شود امّا پاداش خداوند، بلندپايه و گرامی تر است.
اگر بدن ها برای مرگ آفريده شده اند کشته شدن با شمشير در راه خدا، برتر است.
اگر روزی ها تقسيم و اندازه گيری شده اند بنا بر اين، حرص نورزيدن در کسب روزی، زيباتر است.
اگر نتيجه جمع کردن اموال در اين جهان، رها کردن آنهاست پس چرا انسان بر چيزی که رها می شود، بخل بورزد؟
بحار الأنوار: ج 44 ص 374 و ج 45 ص 49
فرانسیسکو گابریلی ،استاد دانشگاه رم معتقد است که قيام حسين موجب گسترش شيعه در ايران ،عراق و آفريقا شد و امام جزييات حوادث عاشورا را مي دانست :
«حسين (ع) در حال عادي از سرنوشت خود اطلاع نداشت اما همين که در صدد مي آمد به سرنوشت خود فکر کند تمام وقايع سرزمين کربلا را نه فقط بطور کلي بلکه به طور جزيي مي ديد… انعقاد مجالس تذکر براي حسين (ع) از طرف شيعيان در قرن چهارم هجري متداول شد در اين قرن طوري مذهب شيعه وسعت بهم رسانيد که نه فقط در ايران و عراق توسعه يافت بلکه تا آفريقاي شرقي هم رفت و ايرانياني که از ايران به آفريقاي شرقي مهاجرت کردند آن مذهب را با خود بردند و مساجدي در سرزمين سومالي و کنيا ساخته شد… مذهب شيعه دوازده امامي در قرن چهارم تا قاره آفريقا و تا ماداگاسکار رفت … .»
گابريلي ، سلطه آل بويه و توسعه شيعه را نتيجه تبليغات و بزرگداشت روز دهم محرم سال (61) عاشورا ذکر نموده است .
از نويسندگان مذهبي و يا غير مذهبي اهل سنت هم که بگذريم ، چهره زنده ياد علامه اقبال لاهوري در ميان شاعران اهل سنت که به ستايش از امام حسين (ع) و نهضت عاشورا پرداخته ، بيشتر از همه مي درخشد و اين اثر بخشي بسيار شديد و عميق ،نهضت عاشورا را در تفکر نوي سياسي اهل سنت و هنر و ادبيات آنان نشان مي دهد.
شايد اقبال در قرن اخير بيش از هر شاعر اهل سنت ديگر، نهضت حسيني را با ملاحظاتي تفکرآميز به ادب منظوم فارسي وارد کرده است .
امام حسين علیه السلام از نظر اقبال ، يک شخص کامل براي برانگيختن و بيدار ساختن ملت هاي خوابيده مسلمان و نيز مبارزه مؤثر و شهادت فداکارانه اش ، تفسير کننده رازهاي پنهان قرآن مي باشد.
هر که پيمان با هو الموجود بست
گردنش از بند هر معبود رست
تيغ بهر عزت دين است و بس
مقصد او حفظ آئين است و بس
در مورد محل دفن رأس مبارک حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام روایات مختلفی نقل شده است.
1_در كربلا
در نزد شيعه ي اماميه مشهود آن است که آن سر با عظمت به کربلا بازگردانده شد و همراه بدن پاک، دفن گرديد.
«سيد رضي الدين علي بن طاووس» گفته است که عمل شيعه بر اين منوال است [ اللهوف، ص 225.] از کساني که اين مطلب را به نص گفته است، مجلسي [بحار 144 /45. اعلام الوري، ص 250.] و ابن نماست [ مثيرالاحزان، ص 107.]
همچنانکه نزد گروه بزرگي از علماي سنّت نيز مشهور گشته است، از آن جمله اند: شبراوي [ الاتحاف بحب الاشراف، ص 70.] ، ابن جوزي، [ تذکرة الخواص، ص 265.] بيروني [الآثار الباقية (فارسي)، ص 528.] ، قزويني [عجائب المخلوقات، ص 120 حاشية حياة الحيوان، ج 1.] و ديگران.
بدون شک، علماي شيعه ي اماميّه به بحث در اين مورد، پيش از ديگران توجه و اهتمام دارند و آنان به واقعيت امر، آگاهتر و بر آن بيش از هر محقق ديگري، واقف ترند.
اما چگونگي انتقال سرهاي شريف به کربلا و دفن آنها با اجساد پاک، يکي از دو امر، محتمل است:
امام باقر (ع) فرموده است :
«شيعيان ما را به زيارت قبر حسين (ع) امر كنيد ، زيرا زيارت او موجب فزوني در رزق و طول عمر و دفع بلايا و ناگواريها مي شود » .
منتخب كامل الزيارات , ص 289
امام صادق (ع) فرمود:
«همانا نزد شما قبري است كه هيچ فرد پريشاني نزد آن نمي آيد مگر آنكه خداوند از او دفع پريشاني نمايد و حاجتش را برآورد» .
و نيز به ابوصباح كنانی فرمود:
«همانا نزد شما قبري است كه هيچ فرد پريشاني نزد آن نمي رود مگر آنكه خداوند از او پريشاني را دفع نموده و حاجتش را برآورده مي نمايد، و همانا نزد او چهار هزار فرشته هستند كه از هنگام شهادتش آشفته و غم آلود تا روز قيامت بر او مي گريند. هر كس او را زيارت كند، وي را تا خانه اش بدرقه مي كنند، و هر كه مريض شود به عيادتش مي روند، و هر كه بميرد جنازه اش را تشييع مي كنند».
منتخب كامل الزيارات , ابن قولويه , ص 337
امام صادق (ع) به عبدالملك خثعمي فرمود:
«زيارت حسين بن علي (ع) را ترك مكن و دوستانت را نيز به آن فرمان بده، تا خداوند بر عمرت افزوده و روزيت را زياد گرداند. خداوند سبحان زندگاني تو را در سعادت قرار خواهد داد، و نمي ميري مگر سعادتمند ، و تو را در سلك سعادتمندان خواهند نوشت » .
منتخب كامل الزيارات , ابن قولويه , ص 292
