نام کتاب : آتـــش در حــــرم

نويسنده : عليرضا رجالي تهراني

ناشر: انتشارات نبوغ  چاپ 1377 ش

اين کتاب پس از مقدمه دو فصل است:

فصل اول: مصائب و حالات حضرت و به مناسب آن گريزي به کربلا.

فصل دوم: اشعاري در مصائب حضرت از 15 شاعر نامي.

نام کتاب: بــنــــور فـاطــمـــــة اهـتـديــت

نويسنده: عبدالمنعم حسن سوداني
ناشر: دار الارشاد
 چاپ 1418 ق
زبان عربي

فصل 1: علت تأليف کتاب.

فصل 2: بحث در تاريخ ضرورت است.

فصل 3: شيعه و تشيع در سودان.

فصل4: به نور فاطمه عليهاالسلام هدايت شدم، فاطمه عليهاالسلام و ابوبکر، فاطمه عليهاالسلام در قرآن، فاطمه عليهاالسلام با زبان پيامبر صلي الله عليه و آله، موقف فاطمه عليهاالسلام، عصمت فاطمه عليهاالسلام، فدک، خلفا و حمله به خانه ي فاطمه عليهاالسلام، شهادت زهرا عليهاالسلام.

فصل 5: شورا يا انتصاب، علي خليفه ي اول پيامبر صلي الله عليه و آله، اولوالامر اهل بيت اند.

فصل 6: عدالت صحابه، منع تدوين حديث، عشره ي مبشره، سقيفه، خلافت علي عليه السلام، جنگ جمل و صفين.

فصل7: کربلا امتداد سقيفه، معاويه و يزيد، حسين عليه السلام کيست؟، کربلا، سجده به تربت حسيني، فصل 8: ادعيه ي اهل بيت عليهم السلام، نور آل محمد صلي الله عليه و آله، تقيه، خطبه ي فاطمه عليهاالسلام.

نامگذاری خداوند

«پس از تولد نوزاد، خداوند بزرگ فرشته اي را مأمور كرد تا به محمد (ص) نام او را الهام كند آنگاه پدر نام وي را فاطمه (سلام الله علیها) نهاد. سپس خداوند به او خطاب كرد كه اي فاطمه! تو را قرين علم گردانيدم و از ناپاكي دورت كردم.» [اصول کافي ج 1 ص 382] .

خداوند به اين نام بسنده نكرد و نامهاي ديگري كه هر كدام آيينه ي اخلاق، رفتار، منش و شخصيت فاطمه (سلام الله علیها) بود برگزيد و وي را بدانها مفتخر نمود.

«صديقه، مباركه، طاهره، زكيه، راضيه، مرضيه، محدثه، زهرا» [کشف الغمه ج 1 ص 463 روي عن ابي عبدالله (ع)…] .

نامهای برگزیدۀ پدر وهمسر

البته او به نامهاي ديگري از زبان پدر يا همسر مزين گرديده است:

«… بتول، حصان، حره، سيده، عذرا، حورا، مريم كبري و صديقه  كبري» [مناقب ج 3 ص 357] .

فلسفۀ نام های فاطمه سلام الله علیها

اين اسامي نه بيهوده انتخاب شده است و نه از روي خوشگذراني، بلكه نامهايي است كه هر كدام فلسفه اي دارد. در اینجا به بیان دو نام مشهور آن حضرت می پردازیم:

زهرا:

امام صادق (ع) در مورد اينكه چرا فاطمه، زهرا ناميده شد مي فرمايند:

«لانها اذا قامت في محرابها زهر نورها لاهل السماء كما تزهر نور الكواكب لاهل الارض» [علل الشرايع باب 143 ص 180]

زيرا وقتي در محراب به عبادت برمي خاست براي فرشتگان آسماني نورافشاني مي كرد همانطور كه ستارگان آسمان براي زمينيان نور مي فشانند

از پيامبر (ص) پرسيدند:

چرا به فاطمه، بتول هم گفته شده است؟

فرمودند: «لم ترحمرة قط و لم تحض فان الحيض مكروهة علي بنات الانبيا» [همان،  باب 144 ص 181]

فاطمه (س) هرگز خوني (كه معمول زنان است) نديده است و او عادت نشده است زيرا عادت بر دختران پيامبران زيبنده نيست.

عادت نشدن فاطمه (س) تنها ادعاي شيعه نيست بلكه علماي اهل سنت نيز روايات فراواني بر اين ادعا از رسول خدا نقل كرده اند.⁽¹⁾

اسماء بنت عميس پرستار زايمان هاي فاطمه (س) از اينكه فاطمه (س) بعد از زايمان خون نفاس نمي بيند متعجب مي شود و موضوع را با پيامبر (ص) مطرح مي كند. پيامبر (ص) مي فرمايند:

«ان فاطمه (س) خلقت حوريه في صورت انسيه» [ کشف الغمه ج 1 ص 463 ]

فاطمه (س) حوريه اي است كه به صورت انسان خلق شده است.

فاطمه:

نامي كه توسط خداوند انتخاب شده است و فرشته اي به پيامبر (ص) الهام كرده است و پيامبر (ص) آن را اعلام نموده است. فاطمه (س) از معروف ترين نامهاي دختر پيامبر (ص) است، نامي كه بر بلنداي آسمان و زمين مي درخشد، و كروبيان و ناسوتيان را به وجد مي آورد.

راويان حديث از سني و شيعه بارها و بارها فلسفه نامگذاري دختر محمد (ص) به فاطمه را از قول رسول خدا به قلم كشيده اند، كه فرمود:

«انما سميت ابنتي فاطمه (س) لان الله فطمها و محبيها عن النار» [کنزل العمال ج 12 ص 109]

دخترم براي اين فاطمه (س) ناميده شد كه خداوند او و دوستدارانش را از آتش حفظ كرده است.

بي شك اين روايت از متواترات مذاهب اسلامي است كه از راوياني صحابي چون «علي (ع)، سلمان، جابر، ابن عباس و ابي هريره» نقل شده است. [احقاق الحق ج 10 ص 16 تا 23] .

ابن حجر هيتمي مؤلف «الصواعق المحرقه» كه اين كتاب را در رد شيعه نوشته است چون به اين روايت مي رسد، بر اسب سركش سخن مي نشيند و بر كرانه هاي تشيع مي تازد تا با خيال خام خويش اين درياي مواج را در پشت غبار تعصب پنهان نمايد. غافل از آنكه خورشيد، خورشيد است هر چند در پشت ابرهاي سياه باشد.

وي بعد از نقل اين روايت مي گويد:

«رافضه و شيعه كه خداوند چهره اشان را زشت نمايد مپندارند كه دوستداران اهل بيت هستند زيرا آنان در دوستي افراط كردند… و اين گمراهان نادان در مورد علي (ع) و اهل بيت زياده رفتند. پس دوستي آنان ننگ اهل بيت است خداوند آنان را بكشد كه بد مسيري انتخاب كرده اند. طبراني روايت ضعيفي آورده است كه علي (ع) در روزي به بصره آمد و بر انباشته اي از طلا و نقره عبور كرد و فرمود: اي زردها و سفيدها غير از علي (ع) را فريب دهيد، اهل شام را بيالاييد. اين گفتار بر مردم گران آمد. بانگي برآورد و مردم را فراخواند و فرمود: دوستم محمد (ص) به من فرمود: اي علي، تو به زودي بر خداوند وارد خواهي شد در حالي كه شيعيان تو راضي و مرضي خداوندند و دشمنان تو در حالي كه دستها بر گردن بسته اند نزد خداوند مي آيند. ابن حجر سپس مي گويد: شيعه علي (ع) همان اهل سنت هستند و دشمنان وي همان خوارج و مانند آن هستند نه معاويه و مانندش زيرا آنان اهل تاويل و اجتهادند، لذا معاويه (در جنگ با علي) يك مزد و علي (ع) و يارانش دو پاداش دارند…» [الصواعق المحرقه ص 153 تا 155] .

راستي چه مي شود گفت در مورد كسي كه اين گونه قضاوت مي كند، كسي كه شيعه را دشمن اهل بيت مي داند و براي جنگيدن با علي (ع) اجر و پاداش قائل است!! 

 قضاوت را به روزي وامي گذاريم كه نداي الهي در آن خواهد پيچيد كه:

«اين ذريه فاطمه (س) و شيعتها و مُحِبّوها و محبوا ذريتها» [مناقب ج 3 ص 327]

كجايند فرزندان فاطمه (س) و شيعيان و دوستدارانش؟ كجايند هواداران فرزندانش؟

پی نوشت

[1]ابن حجر هيتمي در «الصواعق المحرقه»  و محب الدين طبري در «ذخائر العقبي» و علامه قندوزي در «ينابيع الموده»  و علامه هندي در «كنزل العمال»  اين موضوع را روايت كرده اند.

با مطالعه وبهره گیری از مطالب موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر(عج)

سوال:

زهرا، در قرآن به چه معناست؟ آيا حضرت فاطمه از معناي اسم خودشان خبر داشتند; يعني علم غيب داشتند، يا به او چيزي وحي ميشد؟

پاسخ:
يكي از القاب حضرت فاطمه زهرا است.( ر.ك: زندگاني فاطمه زهرا، سيدجعفر شهيدي، ص 33، دفتر نشر فرهنگ اسلامي. ) در روايات، علتهاي گوناگوني براي نام نهادن حضرت فاطمه به زهرا ذكر شده است. امام صادق ميفرمايد: حضرت فاطمه را زهرا ناميدند، چون هنگامي كه در محراب عبادت ميايستاد، نورش براي اهل آسمان پرتو افشاني ميكرد; همان گونه كه نور ستارگان براي اهل زمين پرتو افشاني ميكنند.( ر.ك: علل الشرايع، شيخ صدوق، ج 1، ص 180)

در روايت ديگر ميخوانيم: حضرت فاطمه زهرا ناميده شده، چون خداوند او را از نور عظمتش آفريد.( ر.ك:  معاني الاخبار، ص 64 ) كلمه زهرا در قرآن نيامده است، ولي كلمه زهرة كه هم خانواده زهرا است، در قرآن ذكر شده است. ولا تَمُدَّنَّ عَينَيكَ اِليَ ما مَتَّعنا بِهِ اَزوَجـًا مِنهُم زَهرَةَ الحَيوَةِ الدُّنيا لِنَفتِنَهُم فيهِ; (طه،131) و هرگز چشمان خود را به نعمتهاي مادّي، كه به گروههايي از آنان دادهايم، ميفكن. اينها شكوفه هاي زندگي دنياست; تا آنان را در آن بيازماييم…

كلمه زهرة در اين آيه به معناي غنچه و شكوفه است كه با صفا نمايد و از اين جهت در زبان عربي به هر چيز نوراني زهرا ميگويند.( قاموس قرآن، سيدعلي اكبر قرشي، ج 3، ص 183 )

حضرت فاطمه همانند ديگر معصومين علم غيب داشتند، ولي وحي ويژه پيامبران است. در روايت ميخوانيم، امام صادقميفرمايد: حضرت فاطمه هفتاد و پنج روز پس از رحلت رسول اللّه زنده ماند… در اين مدت، جبرئيل بر او نازل ميشد، و از پدرش، جايگاه پدرش و آن چه بعد از او در ذريهاش رخ خواهد داد، خبر ميداد و حضرت علي مي نوشت.( ر.ك: كافي، ثقة الاسلام كليني، ج 1، ص 458 ) حضرت زهرا و ائمه با فرشتگان در ارتباط بودند و با آنان سخن ميگفتند، از اين رو، آنان را محدّث مينامند; ولي وحي رسالتي نداشتند.

پاسخگو: فرهنگ ومعارف قرآن

سوال:

حضرت زهرا فرمودند بهترين زن كسي است كه مردي او را نبيند و نه او مردي را ببيند اين گفته را با جامعه فعلي چگونه بررسي مي كنيد؟

پاسخ:

حضرت زهرا(س) خود به معركه جنگ و جبهه نيز مي رفتند و در غزوه هاي متعددي همراه پيامبر(ص) شركت مي كردند. در هجرت و ديگر حركت هاي مسلمانان نيز شركت داشتند. همچنين در مسجد براي مردم سخنراني مي كردند و… . بنابر اين مقصود از اين كلام، آن است كه بدون جهت خود را در ديد مردم قرار ندهيد و حتي الامكان خود را از ديد نامحرمان پوشيده داريد.

پاسخگو: مركز فرهنگي نهاد رهبري در دانشگاه ها

لحظات به سرعت در حال گذرند و تا آغاز رأي‌گيري و شروع آزموني بزرگ براي ملت ايران ساعاتی بیش باقي نمانده و همه چشم‌ها منتظر است تا حرکت بزرگ ملت ايران را نظاره‌گر باشد. پاي صندوق‌هاي رأي بايد به نکاتي توجه کرد که يادآوري آن در آخرين بار بی‌حکمت نخواهد بود.

۱- حضور حداکثري در پاي صندوق‌هاي رأي

اولين مسئله حضور حداکثري در پاي صندوق‌هاي رأي است. نبايد فراموش کرد که همه بزرگان ديني و مراجع عظام تقليد «رأي دادن» را فريضه‌اي الهي و واجبي عيني دانسته‌اند که ترک آن بدون عذر شرعي جايز نيست؛ لذا ضمن آنکه خودمان در انتخابات شرکت خواهيم کرد، بايد بکوشیم ديگران را به حضور در پاي صندوق‌هاي رأي دعوت کنیم.

۲-حرمت «رأي سفيد»

نکته ديگر توجه به حرمت «رأي سفيد» است که متأسفانه بدان کم‌توجهي مي‌شود! در استفتائي از امام خامنه‌ای پرسيده شده:

«حکم رأي دادن سفيد و بي‌نام چيست؟ در صورت عدم شناخت و تحقيق، يا تحقيق کافي و عدم وصول به نتيجه و تحير در انتخاب اصلح چطور؟» معظم‌له در جواب فرموده‌اند: «در هر صورت اگر رأي سفيد دادن موجب تضعيف نظام اسلامي باشد، حرام است.»

۳- پرهیز از گذاشتن جاي خالي

رهبر معظم انقلاب نه‌تنها از حرمت «رأي سفيد» سخن گفته‌اند، بلکه از گذاشتن جاي خالي در فهرست انتخاباتي نيز پرهيزمان داده و تأکيد کرده‌اند:

«توصيه‌ من اين است که از همه حق‌شان استفاده کنند. مثلاً در تهران که ما سي نفر را بايد انتخاب کنيم و همچنين در هر نقطه‌اي، هر تعدادي که نامزد انتخاباتي آنجا هست.» در اين مسير بايد با مشورت با بزرگان يا اعتماد به فهرست‌هايي پیش رفت که کارشناسان امين براي انتخابات مجلس شورا و مجلس خبرگان تنظيم کرده‌اند. رهبر معظم انقلاب هنگام رأي دادن در سال ۱۳۹۲ فرمودند: «من به ۳۱ نفر براي شوراي شهر رأي دادم. البته بعضي از اين حضرات را از نزديک مي‌شناختم، بعضي را هم نمي‌شناختم، لکن اعتماد کردم به همين فهرست‌هايي که پيشنهاد مي‌کنند و مي‌دهند.»

به اميد خلق حماسه‌اي ديگر و ساختن مجلسي کارآمد، با نمايندگاني شجاع، انقلابي و ساده‌زيست، چراکه به فرموده رهبر حکيم‌مان «اگر مجلس مرعوب غرب باشد، مرعوب آمريکا باشد، دنبال حاکميت جريان اشرافي‌گري باشد، کشور را بدبخت خواهند کرد.»

پایگاه خبری تحلیلی بصیرت

واقعيت آن است که در مسير انتخاب عقلاني دام‌ها و راهزناني پنهان‌اند که اجازه رسيدن به هدف را به راي دهندگان نمي‌دهند که نسبت به آنان بايد هوشيار بود. وازآن جمله اند:

۱-"تقليد و پيروي کورکورانه”

اولين آفت در اين مسير ميل افراد به “تقليد و پيروي کورکورانه” است. چرا که انتخاب عقلاني دردسرهايي دارد که از جمله آن وقت گذاشتن براي تحقيق و بررسي و تلاش براي شناخت نامزدهاي انتخاباتي است. و اين هزينه ي است که اغلب افراد از دادن آن اکراه دارند و ترجيح مي‌دهند که در اين مساله تقليد نمايند.

۲-نشناختن معيارها و شاخصه‌هاي گزينه مطلوب

رهزن ديگر هوشمندي در راي دادن، نشناختن معيارها و شاخصه‌هاي گزينه مطلوب است. بهترين معيار در اين زمينه رجوع به رهنمودها و توصيه‌هايي است که بزرگان مورد اعتماد جامعه در اختيار ملت و توده‌ها قرار داده‌اند که در راس آنان رهبر معظم انقلاب اسلامي قرار دارد.

۳-تکيه بر يک مولفه و بي‌توجهي به شاخصه‌هاي ديگر نامزد اصلح

يک ديگر از موانع انتخاب مطلوب، تکيه بر يک مولفه و بي‌توجهي به شاخصه‌هاي ديگر نامزد اصلح است. نتيجه اين رويکرد، انتخاب گزينه‌اي است که شايد داراي ويژگي برجسته‌اي باشد، اما فاقد حدمطلوب شرايط ديگر خواهد بود. به واقع بايد تلاش شود تا به همه شرايط توجه نمود و از نگاه تک بعدي به نامزدها پرهيز کرد.

۴-غلبه احساسات و عواطف

غلبه احساسات و عواطف راهزن ديگري است که مسير عقلانيت انتخابات را ناکام خواهد گذاشت! متاسفانه شور و هيجانات رقابت‌هاي انتخاباتي آنقدر بالا مي‌گيرد که گام‌هاي تعقل در نيمه راه رها شده و احساسات و حب و بغض‌ها بصيرت و انتخاب آگاهانه را از آدمي سلب مي‌کند.

۵- دوقطبي شدن فضاي انتخابات

دوقطبي شدن فضاي انتخابات، بستر آلوده است که زمينه براي حذف عقلانيت از صحنه انتخابات را تعطيل خواهد کرد. با دوگانه شدن فضاي انتخابات و سياه و سفيد شدن نامزدها، ديگر معيارها و ملاک‌هاي واقعي سنجش به کنار رفته و شاخصه‌ها و مولفه‌هاي ساختگي و غير واقعي معيار گزينش افراد خواهد شد. اين در حالي است که معمولا تفاوت گزينه‌ها آنقدر زياد نيست که يکي را کاملا صالح و ديگري را فاسد ديد! يکي را منجي و ديگري را ويرانگر!

اين البته به معنای تفاوت و تفوق نامزدها بر يکديگر نيست که اگر چنين بود ديگر انتخابات معنا و هويت خود را از دست مي‌داد، بلکه تاکيد بر آن است که رقابت‌هاي انتخاباتي تا جايي نبايد بالا بگيرد که به قربانگاه عقل و آوردگاه عواطف و حب و بغض‌ها تبديل شود!

توجه به اين موانع و عبور از آنها، نويدبخش انتخاباتي معقول و هوشمندانه خواهد بود که راي دهنده در آن هم بر حجت شرعي خود عمل خواهد کرد و نتيجه آن نيز انتخاب افرادي کارآمد و شايسته خواهد بود که موجبات تحقق دولت اسلامي را فراهم خواهند آورد. ان شــــــــــــــــــــــــــاءالله

بهره گیری ازپایگاه خبری تحلیلی بصیرت