شيخ “ناصر بن سليمان العمر”، دبيركل بنياد مسلمانان عربستان سعودي و از چهره‌هاي سرشناس تندرو و افراطي وهابي است.
ناصر بن سليمان بن محمد العمر (متولد 1373ه/ 1952) در روستاي مريدسية وابسته به شهر بريده در منطقه القصيم به دنيا آمد. دوران دبيرستان خود را در سال 1390 هجري قمري در مركز علمي رياض به پايان رساند سپس در سال 1394 ه تحصيلات دانشگاهي خود را در دانشكده شريعت به پايان برد و سپس به عنوان مربي در دانشكده اصول دين – بخش علوم قرآني- در دانشگاه اسلامي امام محمد بن سعود انتخاب گرديد.

در سال 1979 فوق ليسانس خود را از دانشكده اصول دين – بخش علوم قرآني- و در سال 1984 دكتراي خود را از همين دانشكده اخذ نمود. در سال 1404 ه به عنوان استاديار و در سال 1410 به دانشياري ارتقا يافت و در سال 1414 به درجه استاد تمامي نائل گرديد. تاكنون تاليفات متعددي داشته است كه مهم‌ترين آنها عبارتند از: «اعتدال در اسلام»، «عهد و پيمان در قرآن كريم»، «سعادت بين توهم و حقيقت»، «نگاهي راهبردي به مسأله فلسطين» همچنين سخنراني‌هاي زيادي از وي در اينترنت وجود دارد. وي هم اكنون در سمت ناظر كلي پايگاه اينترنتي مسلم نت فعاليت مي كند.

به لحاظ سياسي شيخ ناصر العمر به جريان الصحوه نزديك است؛ جريان الصحوة جرياني است كه تلاش مي‌كند ميان وهابيت و اخوان المسلمين پيوند برقرار سازد. مسئولان قطری از وي به شدت حمایت می‌کنند.

جریان دینی در عربستان سعودی به سه دسته تقسیم می شود: نخست علمای درباری، دوم علمای الصحوة مانند محمد العریفی، سلمان العوده، سفر الحوالی و ناصر العمر که دارای پایگاه مردمی هستند اما تمایلی به درافتادن با رژیم ندارند و حتي بعضاً مخالفت خود با هرگونه تظاهرات در عربستان را اعلام مي‌دارند و دسته سوم شیوخ انقلابی شامل سلیمان العلوان، عبدالعزیز الطریفی، خالد الراشد و ناصر الفهد هستند.

نكته ديگر آنكه ناصر عمر در جايي تدريس و تحصيل كرده است كه مهد تكفير و افراط‌گري در عربستان است. دانشجويان و اساتيد دانشکده‌هاي شريعت در عربستان سعودي بويژه دانشگاه “محمد بن سعود” (مخصوصاً دفتر وعظ و ارشاد اين دانشگاه) که ناصر عمر در آنجا تحصيل و تدريس كرده، همه مسلمانان به جز مؤمنان به مذهب وهابي تكفيري را کافر مي‌پندارند و مراکز خطرناكي هستند که در خون‌ريزي کشتار بي‌گناهان در عراق و پاکستان و اخيراً نيز سوريه دست داشته‌اند.

شیخ ناصر العمر در پاسخ به یک استفتا مبنی بر راهکارهای مقابله با شیعیان، مطالبی دهشتناک بیان نمود که حکایت از اوج توحش مکتب تکفیری وهابیت و اوج دشمني و خصومت و كينه وي نسبت به تشيع دارد.

در اين استفتاء آمده است: «همانطور که می دانید خطر رافضی‌ها از خطر یهودی ها و نصرانی‌ها برای اسلام بیشتر است و ما چگونه می توانیم برای نجات اسلام، خطر رافضی‌ها را کنترل نماییم؟» شيخ عمر در پاسخ مي‌نويسد:

درابتدا باید بدانیم که شیعیان جز با یک حکومت اسلامی جهادی ریشه کن نمی‌شوند، شیعیان بعد از برپایی حکومت اسلامی دو راه دارند: یا اینکه اسلام را بپذیرند! یا اینکه سر بریده شوند، اگر اصرار کردند بر مذهب خود باقی بمانند با آنها باید این چنین برخورد کنید:

اول: همه‌ی شیعیان را چون سر بریدن گوسفند، سر ببرید تا خون سر تا پای آنها را فرا بگیرد، و چه منظره ی بدیعی است زمانیکه تو می بینی اجساد شیعیان در دریایی از خون شناورند و صدای امواج خون رافضی گوشهایت را نوازش میدهد و جنازه هایشان، چشم هایت را به وجد می آورد.

دوم: زنان آنها را به اسارت ببرید و در میان رزمندگان به صورت عادلانه تقسیم کنید .

سوم: کودکان شیعه را به فراگیری تعلیمات اسلامی صحیح وا دارید و توحید و عقیده را به آنها آموزش دهید، و به آنها آموزش های نظامی دهید تا در فتوحات اسلامی از آنها استفاده شود.

چهارم: معابد و ضریح های شرک آلود شیعه را نابود و ویران کنید.

پنجم: خانه های آنها را تفتیش کنید وکتاب های شرک آلود آنها را از بین ببرید.

ششم: روز عاشورا را جشن بگیرید و شیعیان را مجبور کنید درآن شرکت کنند.

هفتم: آنها را مجبور کنید کودکان خود را با اسمائی مانند معاویه، یزید و عائشه و حفصه و… نامگذاری کنند

هشتم: باید به امامانی که ادعا می‌کنند رهبرشان هستند مانند خمینی و سیستانی و … توهین نموده و از آنها بیزاری جویند.

منبع:موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصرعج

يكى از دوستان و نزديكانِ مرحوم حاج ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى ، مى گويد:

مرحوم ملكى رحمه الله عليه شبها كه براى تهجّد و نماز شب به پا مى خاست ، ابتدا در بسترش مدّتى صدا به گريه بلند مى كرد؛ سپس بيرون مى آمد و نگاه به آسمان مى كرد و آيات ((إ نَّ فى خَلْق السَّمواتِ وَالارض …))(منظور،آیت 190تا194 سوره آل عمران) را مى خواند و سر به ديوار مى گذاشت و مدّتى گريه مى كرد و پس از تطهير نيز كنار حوض ‍ مدّتى پيش از وضو مى نشست و مى گريست .

وخلاصه از هنگام بيدار شدن ، تا آمدن به محلّ نماز و خواندن نماز شب ، چند جا مى نشست و بر مى خاست و گريه سر مى داد و چون به مصلاّيش ‍ مى رسيد، ديگر حالش قابل وصف نبود.

رساله لقاءالله، ص128،پانوشت.

امام پنجم باقر العلوم (ع) قاريان قرآن را به سه دسته تقسيم فرموده و انگيزه هر كدام را بيان فرموده اند:

• كسانى كه قرائت قرآن را وسيله امرار معاش و تقرب به ملوك و فزون طلبى نسبت به مردم قرار داده اند.
• كسانى كه قرآن را مى خوانند و فقط حروف آن را گرفته و حدود آن را ضايع كرده اند.
•  كسانى كه قرآن را تلاوت مى كنند و با دستورات شفابخش آن بيمارىهاى قلبى و فكرى خود را درمان مى كنند. شب ها با تلاوت قرآن مإنوس هستند و روزها در صحنه هاى زندگى از آنها الهام مى گيرند و بخاطر انس با قرآن پهلو از رخت خواب ناز تهى مى كنند.

پس خداوند بخاطر اين گروه از حاملان معارف قرآن بلا را از اجتماعات دور مى كند و بخاطر آنان باران رحمت خود را فرو مىآورد. بخدا قسم اين دسته در جامعه, از كبريت احمر كمياب تر اند.

امالى صدوق, ص 179

شايسته است هنگام شنيدن آواى قرآن و آيات الهى با سكوت عميق و توجه دقيق موارد زير را رعايت كنيم:

ـ احترام قلبى خويش را نسبت به كلام الهى ابراز داريم.

ـ در مقابل اين بارقه رحمت سر تعظيم و تواضع فرود آوريم.

ـ براى شنيدن اين خبر بزرگ آسمانى اعلام آمادگى نمائيم.

ـ با توجه كامل به معانى آن زمينه تدبر و تفكر را در خودمان ايجاد كنيم.

ـ با سكوت و تمركز فكر, جان خود را در معرض تابش اين آفتاب حيات بخش قرار دهيم.

ـ قلب و روح خسته و پريشانمان را شاداب و پرتحرك نمائيم.

آداب قرآن, مهدى مشايخى, ص 166.

شايسته است هنگام شنيدن آواى قرآن و آيات الهى با سكوت عميق و توجه دقيق موارد زير را رعايت كنيم:

ـ احترام قلبى خويش را نسبت به كلام الهى ابراز داريم.

ـ در مقابل اين بارقه رحمت سر تعظيم و تواضع فرود آوريم.

ـ براى شنيدن اين خبر بزرگ آسمانى اعلام آمادگى نمائيم.

ـ با توجه كامل به معانى آن زمينه تدبر و تفكر را در خودمان ايجاد كنيم.

ـ با سكوت و تمركز فكر, جان خود را در معرض تابش اين آفتاب حيات بخش قرار دهيم.

ـ قلب و روح خسته و پريشانمان را شاداب و پرتحرك نمائيم.

آداب قرآن, مهدى مشايخى, ص 166.