در مورد زندگی حضرت امام حسن علیه السلام کتب  ومقالات بسیاری  به رشتۀ تحریر در آمده است که در اینجا به تعدادی از کتب فارسی در این زمینه اشاره می کنم.

1-کتاب آفتابي در هزاران آينه (پرتوي از زندگاني تابناك امام مجتبي (ع))
نويسنده: جواد نعيمي
ناشر : سازمان تبليغات اسلامي

2-  کتاب از گوشه و كنار تاريخ
نويسنده:  سيد علي شفيعي دزفولي
ناشر : انتشارات صدر

3-  کتاب اسرار صلح امام حسن (ع)
نويسنده:  محمد علي انصاري اراكي

4-امام حسن (ع ) در موضع واقع بيني
نويسنده:  قائمي علي
ناشر:  شفق

5- کتاب امام حسن (ع) پرچمدار صلح و آزادي
نويسنده : مهدي پيشوايي
ناشر:  انتشارات توحيد

6- :کتاب امام حسن (ع) مظلوم تاريخ
نويسنده:  رضا محمدي
ناشر:  انتشارات صفحي

7-  کتاب امام حسن (عليه السلام ) 1: علم و حل
نويسنده : بي آزارشيرازي عبدالكريم
ناشر:  دفترنشرفرهنگ اسلامي

8- کتاب امام حسن (عليه السلام ) : دولت حسني
نويسنده:  بي آزارشيرازي عبدالكريم
ناشر : دفترنشرفرهنگ اسلامي

9-  کتاب امام حسن بن علي (ع) را بهتر بشناسيم
نويسنده : حسين

10-  کتاب امام درعينيت جامعه
نويسنده : محمدرضاحكيمي
ناشر : دفترنشرفرهنگ اسلامي

11-  کتاب تحليلي از زندگي سياسي امام حسن ع
نويسنده : جعفرمرتضي عاملي
مترجم: محمد سپهري
ناشر : تبلغات

موضوعات کتاب
تاريخ نويسي و زندگي ائمه ع
سياست از ديدگاه امام حسن ع
پرورش امام حسن ع در دامان پيامبر ص
عاطفه پيامبر ص به حسنين ع
داستان مباهله
مقابله مباهله با سياست جاهليت
شهادت دادن حسنين ع
بيعت رضوان و امامت حسنين ع
حسنين ع و فدك
نقشه خلافت بعد از پيامبر ص
علي و حسنين ع چه مي گويند
تشريع كنندگان جديد
مبارزه ائمه ع با بدعت
سهم بندي بيت المال
امام حسن ع در شورا
امام حسن ع در وداع ابوذر
امام حسن ع در فتوحات
نقد شركت امام حسن ع در فتوحات
آثار فتوحات بر فاتحين
ائمه ع و فتوحات
امام حسن ع و محاصره عثمان
معاويه قاتل عثمان
موضع قري امام حسن ع
امام حسن ع عثماني بود ؟

12-  کتاب حقايق پنهان (پژوهشي در زندگي سياسي امام حسن مجتبي (ع))
نويسنده : احمد زماني، مقدمه جعفر سبحاني
ناشر : مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم

وبسیاری از کتب مفید دیگر که در این مختصر مجال گفتن نیست.

“صفاء الهاشم” تنها نماینده زن مجلس کویت در سخنانی اعلام کرد:

حتی یک عالم شیعه که به قتل اهل سنت فرا بخواند، نمی بینیم ؛ ما افراط گرایی را در خانه های خود پرورش می دهیم تا بیاید و مساجد ما را منفجر کند.

    “صفاء الهاشم” تنها نماینده زن مجلس کویت در سخنانی اعلام کرد: حتی یک عالم شیعه که به قتل اهل سنت فرا بخواند، نمی بینیم در حالی که عکس آن وجود دارد؛ ما افراط گرایی را در خانه های خود پرورش می دهیم تا بیاید و مساجد ما را منفجر کند.

   روشن است که کسانی که خود از تروریسم حمایت می کنند ، با اتهام زنی به ایران، این کشور را متهم می کنند که از تروریسم حمایت می کند اما داعش و تروریسم از خلال افراط گرایی در دولت های خلیجی و واحدهای درسی که از بچگی “نفرت نسبت به شیعیان” را آموزش می دهد، رشد و نمو پیدا کرده است.
الهاشم تصریح کرد: اتهام هایی که به ایران می زنند و این کشور را حامی داعش و عامل انفجار مسجد امام صادق [علیه السلام] اعلام می کنند، باطل و به دور از حقیقت است.

   واحدهای درسی، واحدهای افراط گرایانه است که از بچگی به کودکان یاد می دهد شیعیان را تکفیر و زیارت اهل قبور را تکفیر کنند. وی افزود که در این باره با وزارت آموزش گفت بحث و جدل کرده است.

شایان ذکر است که در حمله انتحاری یک عضو سعودی تبار داعش به مسجد شیعیان کویت در نماز جمعه هفته گذشته (5 تیر) 28 شیعه شهید و 227 تن دیگر زخمی شدند.

 «شیعه نیوز»

فعالان در شبكه هاي اجتماعي در اينترنت فیلمی را از اظهارات مجري تندروي شبكه تلويزيوني وصال سعودي منتشر كردند كه بر “درو كردن سرهاي شيعيان” تاكيد مي كند.
خالد الغامدي مجري شبكه سعودي وصال به افراط گرايي و تندروي ديني و نزديكي به شبكه هاي تروريستي داعش و القاعده مشهور است.

او در اين برنامه تهدید می کند که در صورتی که می توانست، از سفر زيارتی “شیعیان” به مكه مكرمه و مدينه منوره جلوگیری می کرد و سرهای آنان را قطع می کرد.

وزارت اطلاع رساني كويت جمعه گذشته (پنجم تیرماه) بعد از حمله يک تروريست سعودي به مسجد امام صادق (ع) در منطقه الصوابر، پخش شبكه سعودي وصال در اين كشور را متوقف كرد.

در اين حمله تروریستی که توسط یک سعودی افراطی انجام شد، ۲۷ نمازگزار شهيد و ۲۲۷ نفر ديگر زخمي شدند. و این حادثه در حالی اتفاق افتاد که شبكه سعودي وصال چند روز قبل از اين حمله تروريستي، برنامه های تحریک آمیزی را پخش کرده بود.

خالد الخامدي همان كسي است كه عمليات انتحاري و يورش عناصر مسلح به بيمارستان العرضي در شهر صنعا پايتخت يمن را در پنجم دسامبر سال ۲۰۱۳ ميلادي (۱۴ آذر ۱۳۹۲) برعهده گرفت، و آن را انتقام جويي از اين بيمارستان و مديريت آن دانست زيرا به گفته او، زخمي هاي منطقه دماج از بيمارستان ربوده شده اند. در آن زمان درگيري بين اهالي دماج و عناصر مسلح خارجي در جريان بود.

 خبرگزاری اهل بیت(ع) ـتاریخ انتشار: ٠٩ تير ١٣٩٤

مَرْوِيٌّ عَنِ النَّبِيِّ ص‏

وَ هُوَ سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ مِنْ إِلَهٍ مَا أَقْدَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِيرٍمَا أَعْظَمَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِيمٍ مَا أَجَلَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَلِيلٍ مَا أَمْجَدَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاجِدٍ مَا أَرْأَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَءُوفٍ مَا أَعَزَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَزِيزٍمَا أَكْبَرَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَبِيرٍ مَا أَقْدَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِيمٍ مَا أَعْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْعَلِيٍّ مَا أَسْنَاهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَنِيٍّ مَا أَبْهَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَهِيٍّ مَا أَنْوَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنِيرٍ مَا أَظْهَرَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ مَا أَخْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَفِيٍّ مَا أَعْلَمَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَلِيمٍ مَا أَخْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَبِيرٍ مَا أَكْرَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَرِيمٍ مَا أَلْطَفَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ لَطِيفٍ مَا أَبْصَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِيرٍ مَا أَسْمَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ

مِنْ سَمِيعٍ مَا أَحْفَظَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَفِيظٍ مَا أَمْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِيٍّ مَا أَوْفَاهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَفِيٍّ مَا أَغْنَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَنِيٍّ مَا أَعْطَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعْطٍ مَا

أَوْسَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاسِعٍ مَا أَجْوَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَوَادٍ مَا أَفْضَلَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُفْضِلٍ مَا أَنْعَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْعِمٍ مَا أَسْيَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَيِّدٍ مَا أَرْحَمَهُ

وَسُبْحَانَهُ مِنْ رَحِيمٍ مَا أَشَدَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِيدٍ مَا أَقْوَاه وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَوِيٍّ مَا أَحْمَدَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَمِيدٍ مَا أَحْكَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَكِيمٍ مَا أَبْطَشَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْبَاطِشٍ مَا أَقْوَمَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَيُّومٍ مَا أَدْوَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَائِمٍ مَا أَبْقَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَفْرَدَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَرْدٍ مَا أَوْحَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاحِدٍ مَا أَصْمَدَهُ

وَسُبْحَانَهُ مِنْ صَمَدٍ مَا أَكْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَامِلٍ مَا أَتَمَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَامٍّ مَا أَعْجَبَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَجِيبٍ مَا أَفْخَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاخِرٍ مَا أَبْعَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ

قَرِيبٍ مَا أَمْنَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَانِعٍ مَا أَغْلَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَالِبٍ مَا أَعْفَاهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَفُوٍّ مَا أَحْسَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُحْسِنٍ مَا أَجْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُجْمِلٍ مَاأَقْبَلَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِلٍ مَا أَشْكَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَكُورٍ مَا أَغْفَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَفُورٍ مَا أَصْبَرَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَبُورٍ مَا أَجْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَبَّارٍ مَا أَدْيَنَهُ وَسُبْحَانَهُ مِنْ دَيَّانٍ مَا أَقْضَاهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاضٍ مَا أَمْضَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاضٍ مَا أَنْفَذَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ نَافِذٍ مَا أَحْلَمَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَلِيمٍ مَا أَخْلَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْخَالِقٍ مَا أَرْزَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَازِقٍ مَا أَقْهَرَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاهِرٍ مَا أَنْشَأَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْشِئٍ مَا أَمْلَكَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِكٍ مَا أَوْلَاهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَالٍ مَا أَرْفَعَهُوَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَفِيعٍ مَا أَشْرَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَرِيفٍ مَا أَبْسَطَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاسِطٍ مَا أَقْبَضَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِضٍ مَا أَبْدَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَادٍ مَا أَقْدَسَهُ

وَ سُبْحَانَهُمِنْ قُدُّوسٍ مَا أَطْهَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ طَاهِرٍ مَا أَزْكَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ زَكِيٍّ مَا أَهْدَاهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ هَادٍ مَا أَصْدَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَادِقٍ مَا أَعْوَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَوَّادٍ مَاأَفْطَرَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاطِرٍ مَا أَرْعَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَاعٍ مَا أَعْوَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعِينٍ مَا أَوْهَبَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَهَّابٍ مَا أَتْوَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَوَّابٍ مَا أَسْخَاهُ وَسُبْحَانَهُ مِنْ سَخِيٍّ مَا أَنْصَرَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ نَصِيرٍ مَا أَسْلَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَلَامٍ مَا أَشْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَافٍ مَا أَنْجَاهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْجٍ مَا أَبَرَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْبَارٍّ مَا أَطْلَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ طَالِبٍ مَا أَدْرَكَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُدْرِكٍ مَا أَرْشَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَشِيدٍ مَا أَعْطَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتَعَطِّفٍ مَا أَعْدَلَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَدْلٍ مَاأَتْقَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتْقِنٍ مَا أَكْفَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَفِيلٍ مَا أَشْهَدَهُ

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَهِيدٍ مَا أَحْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْعَظِيمُ وَ بِحَمْدِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ

أَكْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ دَافِعِ كُلِّ بَلِيَّةٍ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيل‏

________________________________________
كفعمى، البلد الأمين و الدرع الحصين ؛ ص364

این حقیر را از دعای خیرخود فراموش نکنید

ملتمس دعا

خدا را شاکریم که ما رابه نیمه ماه مبارک وایام البیض رساند. 

مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی بر خواندن دعای «مُجیر» در روزهای 13، 14 و 15 ماه رمضان تأکید داشتند، زیرا هر کس این دعا را در وقتش بخواند، گناهانش آمرزیده می‌شود، هرچند به عدد دانه‏‌هاى باران، برگ‌هاى درختان و ریگ‌هاى بیابان باشد!

اما علاوه بر دعای شریف مجیر،  دعای دیگری از پیامبراعظم صلی الله علیه وآله  در برخی کتب شیعه وارد شده که برای آن فضایل بسیاری است وخواندن آن در ایام البیض  هر ماه واز جمله ماه مبارک رمضان  آثار وبرکات زیادی ذکر گردیده است.

دراین نوشته ابتدا ثواب وآثاروبرکات خواندن این دعا ذکرگردیده  وان شاءالله در پست بعدی، دعای صحیفه  را خدمت عزیزان ارائه خواهیم کرد.

 خلاصۀ حدیث طویلی از ابن عباس  رضی الله عنه

ابن عبّاس رضى اللَّه عنه روايت مى ‏كند كه بر رسول خدا صلّى الله عليه و آله داخل شدم ديدم كه حضرت خندان و بسيار خوشحال هستند.

عرض كردم: چه خبر است فداى شما باد پدر و مادرم اى رسول خدا؟

پس فرمودند: يا ابن عبّاس جبرئيل نزد من آمد در حالى كه به دست او صحيفه‏ اى بود كه در آن دعائى از جهت كرامت من و از براى امّت من نوشته شده بود.

پس جبرئيل گفت كه: يا محمّد اين را بگير و بخوان آنچه را كه در اوست و آن را تعظيم نماى. پس بدرستى كه اين گنجى از گنج هاى آخرت است و اين دعائى است كه خداى تعالى به تو و به امّت تو اكرام نموده است.

پس گفتم: يا جبرئيل آن كدام است؟ پس جبرئيل كه رحمت خدا بر او و بر همه فرشتگان مقرّب باد گفت كه آن «سبحان اللَّه العظيم  و بحمده » است.

 حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند: [اى جبرئيل‏] و چه چيز است ثواب كسى كه اين دعا را بخواند؟  

پس جبرئيل گفت: يا محمّد مرا از ثوابى سؤال نموده‏ اى كه آن را نمى‏ داند مگر خداى تعالى، اگر همه درياها مركب و درختها قلم و فرشتگان آسمانهانويسنده بگردند و ثواب اين را به قدر هزار برابر مدّت بقاء دنيا بنويسند، هر آينه مركّب برطرف مى‏شود و قلمها شكسته مى ‏شود و به يك دهم از ثواب آن نمى ‏رسند.

اى محمد قسم به حقّ كسى كه ترا به راستى به پيغمبرى فرستاده است كه نيست مردى و نه زنى كه اين دعا را بخواند مگر آن كه خداى تعالى از براى او ثواب چهار تن از فرشتگان و چهار پيغمبر را بنويسد.
امّا پيغمبران پس : اوّلا ثواب تو را اى محمّد و ثواب عيسى و ثواب موسى و ثواب ابراهيم عليهم السّلام را و امّا فرشتگان : پس اوّلا ثواب مرا و ثواب اسرافيل و ثواب ميكائيل و ثواب عزرائيل را.

اى محمّد هر مردى يا زنى كه اين دعا را در مدّت عمر خود بيست مرتبه بخواند پس به درستى كه خداى تعالى او را به آتش جهنم عذاب نمى‏ كند و هر چند از گناهان او باشد مثل كف درياها و قطره‏ هاى باران و عدد ستاره‏ها و وزن عرش و كرسى و لوح و قلم و ريگ و موى و كرك و آفريده‏ هاى بهشت و دوزخ كه خداى تعالى آن گناهان را مى‏ آمرزد و از براى او به عوض هر گناهى هزار حسنه مى‏ نويسد.

اى محمّد و اگر آن شخص را همّى يا غمّى يا آزارى يا بيمارى يا علّتى يا تشنگى يا ترسى باشد  و اين دعا را سه مرتبه بخواند، خداى تعالى حاجت او را بر مى‏ آورد و شخصى كه از شير يا از گرگ بترسد يا داخل شدن بر پادشاه ظالمى را اراده داشته باشد و اين دعا را بخواند، پس خداى تبارك و تعالى از او هر بدى و مكروهى و آفتى را به حول و قوّت خود منع مى ‏كند… .

پس پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند كه: اى جبرئيل از چه اين دعا بر همه دعاها تفضيل داده شده است؟

جبرئيل عرض كرد: از جهت آن كه اسم اعظم خداى تعالى در آن است و كسى كه اين دعا را بخواند قوّت حافظه و شعور و علم و عمر و صحّت بدن او چندين برابر زياده مى‏ گردد و خداى تعالى از او هفتاد آفت از آفات دنيا و هفتصد آفت از آفتهاى آخرت را دفع مى ‏نمايد… .

اى محمّد ترا حريص بر امّت‏ خود مى ‏بينم و حال آن كه خداى تعالى به بندگان خود رحيم است. پس آن حضرت صلّى اللَّه عليه و آله به حضرت جبرئيل عليه السّلام فرمودند كه: اى برادر من تو دوست بر من و بر امّت من هستى، مرا دعائى تعليم نماى كه بعد از من به سبب آن دعا امتم مرا ياد كنند.

پس جبرئيل عليه السّلام گفت: اى محمّد وصيّت مى ‏كنم ترا آن كه امّت خود را امر نمائى كه سه روز ايّام البيض  را روزه گيرند كه سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماهى است، و وصيّت مى ‏كنم ترا آن كه امّت خود را امر نمائى كه در اين سه روز اين دعاى شريف را بخوانند. پس به درستى كه عرش را حمله آن به بركت اين دعا برداشتند و من به زمين نازل مى ‏شوم و به آسمان بالا مى ‏روم به بركت اين دعا و اين دعا بر درهاى بهشت و بر حجره‏ ها و كنگره ‏ها و بر منزلهاى آن نوشته شده است و به بركت اين دعا درهاى بهشت گشوده مى ‏شود و به سبب اين خلايق در روز قيامت به امر خدا محشور مى‏شوند و كسى كه از امّت تو اين دعا را بخواند، خداى تعالى عذاب قبر را از او برطرف مى‏ كند و او را از فزع اكبر و از آفتهاى دنيا و آخرت نگاه مى ‏دارد، و كسى كه آن را بخواند خداى تعالى او را از عذاب آتش نجات مى ‏دهد… .

پس جبرئيل عليه السّلام عرض كرد:

• يا محمّد   بنده‏ اى اين دعا را نمى ‏خواند و حال آن كه اراده نموده باشد آزادى را مگر آن كه خداى تعالى او را آزاد مى ‏گرداند و او را از قيد بندگى خلاص مى‏ كند
•  و اين را مغمومى نمى ‏خواند مگر آن كه خداى تعالى غم و اندوه او را برطرف نمايد
•  و نمى ‏خواند به اين دعا خداى را طلب‏ كننده حاجتى مگر آن كه خداى عزّ و جلّ حاجت او را در دنيا و آخرت ان شاء اللَّه برآورد
• و او را از مرگ ناگهانى و هول قبر و فقر در دنيا نگاه مى ‏دارد
•  و خداى تبارك و تعالى به او اذن در شفاعت را در قيامت عطا مى ‏نمايد در حالى كه روى او خندان باشد و خداى تعالى او را به بركت اين دعا در دار السّلام  داخل مى‏ كند و او را در غرفه‏ هاى بهشت ساكن مى ‏گرداند و او را از حلّه‏ هاى جنّت مى‏ پوشاند كه كهنه نمى ‏شوند
•  و كسى كه روزه گيرد و اين دعا را بخواند خداى عزّ و جلّ مى ‏نويسد از براى او مثل ثواب جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و عزرائيل و ابراهيم خليل و موسى كليم و عيسى و محمّد صلوات اللَّه عليهم اجمعين‏

پس جبرئيل به پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله عرض كرد: اى محمّد كسى كه پنج مرتبه اين دعا را بخواند در روز قيامت محشور خواهد شد و حال آن كه من بر قبر او ايستاده باشم و براقى از بهشت با من خواهد بود و ايستاده خواهم بود تا وقتى كه آن‏ شخص بر براق سوار شود و از آن پائين نمى ‏آيد مگر در دار النعيم دائمى و از براى او حسابى نخواهد بود و در بهشت همسايه ابراهيم عليه السّلام و در جوار محمّد صلّى اللَّه عليه و آله خواهد بود و من از براى خواننده اين دعا از مرد و زن ضامنم آن كه خداى تعالى او را عذاب ننمايد و هر چند گناهان او بيشتر از كف درياها و قطره‏هاى باران و برگ درختان و عدد مردمان از اهل بهشت و دوزخ باشد و آن كه خداى عزّ و جلّ امر نمايد از براى آن شخص ثواب يك حجّ و يك عمره مقبول بنويسند.

اى محمّد كسى كه را در وقت خواب پنج مرتبه اين دعا را با وضو قرائت نمايد پس به درستى كه ترا در خواب مى‏ بيند و تو او را به بهشت بشارت خواهى داد و كسى كه گرسنه يا تشنه باشد و چيزى را نيابد كه بخورد و نه آنچه را كه بياشامد يا آن كه بيمار باشد و اين دعا را بخواند پس به درستى كه خداى به بركت اين دعا از او برطرف مى ‏نمايد آنچه را كه در اوست و او را چيزى مى‏ دهد كه بخورد و بياشامد و از براى او مطالب دنيا و آخرت او را برمى‏ آورد… .

البته  فضایل وآثارذکرشده بسیار بیشتر از این مقدار است که به جهت طولانی بودن حدیث،خلاصه ای ازآن ارائه شد.عزیزان جهت دریافت متن کامل حدیث شریف، به کتاب مهج الدعوات ، ابن طاووس، على بن موسى- ترجمه طبسى‏  مراجعه بفرمایند.

 زر بن حبيش،  مى‏ گويد: از ابن مسعود راجع به ايّام البيض سؤال كرده و گفتم:
سبب ناميدن اين ايّام به «ايام البيض» چيست و چگونه شنيده‏ اى؟
ابن مسعود گفت: از نبىّ اكرم صلّى اللَّه عليه و آله شنيدم كه مى‏ فرمودند:
هنگامى كه جناب آدم عليه السّلام عصيان پروردگارش را نمود منادى از عرش ندا داد:
اى آدم از جوار رحمت من بيرون شو زيرا كسى كه عصيان مرا كند در جوار من نيست، آدم گريست و فرشتگان نيز گريستند، پس حق عزّ و جل جبرئيل را نزد آدم فرستاد.
جبرئيل آدم را در حالى كه سر تا پا سياه شده بود به زمين فرود آورد، فرشتگان وقتى آدم عليه السّلام را با اين هيئت ديدند به ضجّه در آمده و گريستند و سخت ناليده و به درگاه حق تعالى عرضه داشتند: پروردگارا مخلوقى را آفريدى و از روح خود در او دميدى و فرشتگانت را به سجده كردنش وادار نمودى حال با يك گناه رنگ سفيدش را به سياهى مبدّل فرمودى!؟
منادى از آسمان ندا كرد: امروز را براى پروردگارت روزه بگير، آدم عليه السّلام آن روز را كه موافق با روز سيزدهم از ماه بود روزه گرفت، پس ثلث سياهى از حضرت محو و زائل گشت سپس منادى در روز چهاردهم نداء كرد: امروز را براى پروردگارت روزه بگير، جناب آدم عليه السّلام آن روزه را هم روزه گرفت و ثلث ديگر از سياهى زائل گرديد، روز پانزدهم باز منادى نداء كرد و حضرتش را به گرفتن روزه دعوت نمود، حضرت آن روز را هم روزه گرفتند، ثلث ديگرش نيز سفيد گشت‏
 بدين ترتيب تمام سياهى او زائل گرديد و به همين خاطر اين ايّام به ايّام البيض موسوم شد چه آنكه در همين ايّام حق تعالى سفيدى آدم را به وى بازگرداند، بعد منادى از آسمان نداء كرد اى آدم اين سه روز را براى تو و فرزندانت قرار دادم، كسى كه اين ايّام را در هر ماه روزه بدارد گويا تمام دهر را روزه گرفته است.

علل الشرائع /  ابن بابويه، محمد بن على؛ ترجمه محمد جواد ذهنى تهرانى‏.