ابن الصباغ مالكي اين نويسنده نامدار اهل تسنن نيز كه در كتاب خود به نام الفصول المهمة در ارتباط با مناقب امام جعفر صادق (عليه السلام) مطالب قابل توجهي را ذكر نموده است در اين باره مي نويسد:

«مناقب جعفر الصادق (عليه السلام) فاضلة أو صفاته في الشرف كاملة، و شرفه علي جبهات الأيام سائلة، و أندية المجد و الغر بمفاخره و مآثره آهلة.»

شبلنجي

اين عارف بزرگ رباني نيز كه يكي ديگر از مؤلفين مشهور اهل تسنن است در كتاب معروفش به اسم نورالابصار نوشته است: «كان جعفر الصادق(رضي الله عنه) مستجابا لدعوة و اذا سأل الله شيئاً لم يتم قوله الا و هو بين يديه.»

يعني: جعفر صادق (رضي الله عنه) مستجاب الدعوه بود و دعايش هميشه مورد قبول حق تعالي واقع مي شد و چون از خداوند چيزي مي خواست هنوز قولش پايان نيافته بود چيز مورد نظر برايش مهيا بود.

ابوحنيفه وامام صادق(ع)

   ابوحنیفه نعمان ثابت بن زوطی بن ماه یا نعمان بن ثابت بن مرزبان (یا طاووس) در سال 80 هجری در کوفه متولد شد و در سال 150 هجری در زندان بغداد درگذشت. ایرانی الأصل و از اطراف کابل بوده است. نسبت به اهل البیت و شخص امیرالمؤمنین (ع) ارادت و دلدادگی خاصی داشت و به همین جهت مورد بغض و کینه محدثان اهل سنت قرار گرفت.

   وی درباره عظمت امام صادق عليه السلام اظهارات و اعترافات خوبى دارد. از جمله درباره آن حضرت گفت:

«ما رأيت افقه من جعفر بن محمد و انه اعلم الامه »؛

من فقيه تر و داناتر از جعفر بن محمد نديده ام. او داناترين فرد اين امت است. 

همو درباره عظمت علمى امام صادق عليه السلام بيان داشت:

«ان اعلم الناس اعلمهم باختلاف الناس » ؛

«همانا دانشمندترين مردم كسى است كه به آراء و نظريه هاى مختلف دانشوران در مسائل علمى احاطه و تسلط داشته باشد.» و چون جعفر بن محمد اين احاطه را دارد، بنابراين او داناترين فرداست.» 

ونیز جملات مشهور اودلیل این مدعاست:

• «لولا جعفر بن محمد ما علم الناس مناسك حجهم» ؛   اگر جعفر بن محمد نبود، مردم احكام و مناسك حجشان را نمى دانستند.

• “لولا سنتان لهلک نعمان”    یعنی اگر دو سال شاگردی امام صادق (ع) نبود، ابوحنیفه تباه می شد.

    شک نیست که اهل بیت مطهر رسول الله صلی الله علیه واله وازجمله ایشان امام صادق علیه السلام از بزرگوارانی هستند که دوست ودشمن به فضایل وعظمت شخصیت شریفشان اعتراف کرده اند.

و اما از بزرگان علم و معرفت و محبان اهل بيت(عليهم السلام) نه تنها پیروان مکتب جعفری، بلکه اهل سنت نیز زيادند كسانی كه از محضر شريف حضرتش مستقيماً و يا غير مستقيم بهره برده اند و درباره ايشان سخن ها گفته اند .

مالک بن انس بن مالک

 مالک بن انس بن مالک بن انس بن الحارث بن غَیمان بن خُثیل بن عمرو بن الحارث الأصبحی مشهور به مالک ابن انس (۹۳ – ۱۷۹ ه.ق) دومین امام از ائمهٔ اهل سنت بود .

وی که به اوفقيه مدينه مى ‏گفتند می گفت:

بخدا چشمم افضل از جعفر بن محمد (ع) را در زهد و فضل و عبارت و ورع نديده است من نزد او ميرفتم و مرا گرامى ميداشت و بمن توجه ميكرد… . (امالی صدوق،ترجمه کمره ای،ص542)

امام صادق علیه السلام:

طلبت صحبة الناس، فوجدتها في حسن الخلق

 همراهی و گفتگوی با مردم را جستجو نمودم، پس آن را در خوشخويی يافتم.

(مستدرك الوسائل، ج 12، ص 173)

در معاشرت مسلمانان با هم، باید «همدلی»، بیش از «وحدت فیزیکی» و «پیوند سطحی» حاکم باشد، تا به انس و الفتهای پایدار و رابطه های درونی بیانجامد. با سلام و مصافحه و حسن خلق و چهره باز و لبخند محبّت زا و غم زدا و برخورد نیک، این مهّم تأمین می شود.

میزان اسلامی بودن اخلاق هر مسلمان را باید در نحوه معاشرتش با دیگران جستجو کرد. خوش خلقی ، دین و مرام مسلمانی است.

به فرموده حضرت رسول(ص): «ایمان کسی کاملتر است که اخلاقش بهتر باشد» (مکارم الاخلاق،ترجمه میرباقری،ج2،487)

لذاکسی به پیامبر شبیه تر و به او نزدیکتر است که خوش خلق تر باشد.

باری … گفتار و رفتار ما «آیینه شخصیّت» ماست.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

 طلبت السرعة في الدخول الي الجنة، فوجدتها في العمل لله تعالي

سرعت در ورود به بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در كار خالصانه برای خدای تعالي يافتم.

(مستدرك الوسائل، ج 12، ص 173 )

آیت الله العظمی بهجت (ره) در باره ارزش کار خالصانه مطلب جالبی برای شاگردانش نقل می‌کند.

حجة السلام والمسلمین قدس از شاگردان آقا می گوید:

روزی آقا در رابطه با پاداش عمل صالح اگر چه اندک باشد، فرمود: یکی از علمای نجف روزی در مسیر راهش به فقیری یک درهم صدقه داد ( البته بیشتر ازآن نداشت ) شب در خواب دید او را به باغی مجلل و دارای قصری بسیار عالی و زیبا دعوت کرده اند که نظیر آن را کسی ندیده بود.  پرسید این باغ و قصر از آن کیست؟ گفتند: ازآن شماست تعجب کرد که من در برابر این همه تشریفات، عملی انجام نداده ام. به او گفتند: تعجب کردی؟ گفت:آری. گفتند: تعجب نکن. این پاداش آن یک درهم شماست. که خالصانه و با حسن عمل انجام گرفته است. »

(به نقل از پایگاه آیت الله العظمی بهجت(ره))

.