موسي بن عمران مي گويد:

روزي علي بن موسي الرضا را در مسجد مدينه، در حالي ديدم كه هارون مشغول سخنراني بوده امام به من فرمود: روزي را خواهي ديد كه من و هارون در يك جا به خاك سپرده مي شويم.

امام در مكه نيز به اين مهم اشاره مي كند. حمزه بن جعفر ارجاني مي گويد:

هارون الرشيد از يك درب و علي بن موسي الرضا از در ديگر مسجد الحرام خارج شدند. در اين هنگام امام رضا (عليه السلام) به هارون اشاره كرد و فرمود: الآن از هم دور هستيم، ولي ملاقاتمان نزديك است. اي طوس! همانا من و او را يك جا جمع مي كني.

نور الابصار، ص244

بكر بن صالح می گويد:

نزد امام رضا (عليه السلام) رفتم و به وی گفتم: همسرم ـ كه خواهر محمد بن سنان از خواص و شيعيان شماست ـ حامله است و از شما مي خواهم دعا كنيد تا خداوند فرزند پسري به من دهد. امام فرمود: دو فرزند در راه است. از نزد امام رفتم و پيش خود گفتم: اسم يكي را محمد و ديگري را علي مي گذارم. در اين هنگام امام مرا فراخواند و بدون اينكه از من چيزي بپرسد، به من فرمود: اسم يكي را علي و ديگري را امّ عمرو بگذار. وقتي كه به كوفه رسيدم، همسرم يك پسر و يك دختر به دنيا آورده بود و اسم آنها را همان گونه كه امام فرموده بود، گذاشتم. به مادرم گفتم: معني امّ عمرو چيست؟ پاسخ داد: مادر بزرگت امّ عمرو نام داشت.

الفصول المهمه، ص246

حاكم نيشابوري به سند خود از ابوحبيب نقل مي كند:

روزي رسول الله را در خواب ـ در منزلي كه حجاج در آن اتراق مي كنند ـ ديدم، به ايشان سلام كردم. نزد ايشان ظرفي از خرماي مدينه ـ كه خرماي صيحاني نام داشت ـ بود. ايشان به من هيجده خرما دادند و من خوردم. پس از پايدار شدن مزه خرما در دهانم بود و آرزو مي كردم دوباره از آن بخورم.

پس از بيست روز ابوالحسن علي بن موسي الرضا از مدينه به مكه آمد و در آن مكان نزول كرد و مردم براي ديدار وي شتافتند. من نيز به آنجا رفتم و ديدم  ايشان در همان جايي كه پيامبر را در خواب ديدم، نشسته است: در حالي كه ظرفي پر از خرماهاي مدينه و خرماي صيحاني نزد او بود. به امام سلام كردم و يشان مرا نزد خود فراخواند و مشتي از خرما به همان مقداري كه پيامبر در خواب به من عطا فرموده بود، به من داد. به ايشان عرض كردم: زيادتر خرما بدهيد. امام فرمود: اگر رسول الله زيادتر مي داد، من هم به تو زيادتر مي دادم.

الصواعق المحرقه، ص122

هر وقت کارم زار شد گفتم علی موسی الرضا
چون کارها دشوار شد گفتم علی موسی الرضا

***
وقتی دلم بیمار شد گفتم علی موسی الرضا
هرکس رسید در شهر طوس حاجت روا شد از رضا

***
این عاصی غرق گناه مستوجب لطف و عطا
چندی شدم در حزن و غم از ظلم قوم اشقیا

***
راهی نمانده از نجات گویم علی موسی الرضا
هردر رسیدم من زدم،تنها دری مانده به جا

***
یکدم به من بنما نگاه آقا علی موسی الرضا
حاجت روا بنما مرا آقا علی موسی الرضا

***
دنیا به چشمم تار شد گفتم علی موسی الرضا
چون لحظه دیدار شد گفتم علی موسی الرضا

در کتاب روضه الاحباب از کتب اهل سنت در مورد معجزه ای از دوران بارداری  مادر بزرگوار امام رضا چنین نقل شده است :

مادر بزرگوار ايشان مي فرمايد: هنگام حاملگي، سنگيني حمل را احساس نكردم و هنگام خواب، صداي تسبيح و تهليل و تقديس وي را مي شنيدم.

روضة الاحباب،عطاء الله بن فضل الله شيرازي ج4، ص43

دوران پر بركت و همراه با كرامات و وقايعي كه قبل و بعد از ولادت امام رضا (عليه السلام) از مدينه تا مرو و مدت امامت ايشان رخ داد، جملگي دلالت بر عظمت بي كران امام رضا (عليه السلام) دارد. روايت آن از زبان بزرگان اهل سنّت جالب و شنيدني و البته شگفت انگيز است. در این پست وپست های بعدی گوشه اي از سخنان بزرگان اهل سنت درباره امام رضا علیه السلام می آید كه در منابع معتبر آنها نقل شده و تأثير به سزايي در نزديك كردن ديدگاه اهل سنت به ديدگاه شيعه دارد.

*امام رضا به بركت سفارش پيغمبر و عنايت ايشان به دنيا آمدند. در نقل هاي اهل سنت، درکتاب «تاريخ الاسلام و الرجال»، ازشيخ عثمان سراج الدين حنفي به نقل از احقاق الحق در این مورد چنين آمده:

زماني كه حميده مادر امام كاظم، كنيزي به نام نجمه را از بازار خريداري كرد، پيامبر را در خواب ديد كه به ايشان فرمود: «اين كنيز را به فرزندت (امام كاظم) هديه كن؛ همانا از اين كنيز، فرزندي به دنيا خواهد آمد كه بهترين اهل زمين است. حميده نيز چنين كرد و امام، نام نجمه را به طاهره تغيير داد.

تاريخ الاسلام و الرجال، شيخ عثمان سراج الدين حنفي، ص369، مخطوط، به نقل از احقاق الحق.