"آداب ورود به خانه”

 ﺍﻣﺎﻡ ﺻـﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮدند:

 ﻣـﺮﺩ ﻭﻗﺘﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﻰ‌ﺷﻮﺩ ﺳﻠﺎﻡ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺭﻭﺩ، ﻛﻔﺶ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺯﻧﺪ ﻭ ﺻﺪﺍﺋﻰ (ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻠﻮ ﺻﺎﻑ ﻛﺮﺩﻥ) ﺑﻜﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﺘﻮﺟﻪ کند ﻛﻪ ﺍﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. (ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪ) ﺗﺎ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﻛﻪ ﻣﺮﺩ ﭼﻴﺰﻯ ﻛﻪ ﭘﺴﻨﺪﺵ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﺒﻴﻨﺪ.

 ﺁﺭﻯ، ﻣﺮﺩ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻰ‌ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻛﻨﺠﻜﺎﻭﻯ ﻭ ﻋﻴﺐ‌ﺟﻮﺋﻰ ﻧـﻜﻨﺪ،  ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ‌ﺍﺵ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﭘﺬﻳﺮﺍﺋﻰ ﺍﻭ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ، ﻭ ﺳﺮ ﻭ ﻭﺿﻊ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺍﻭﻝ ﺁﻣﺪﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻋﻠﺎﻡ ﻛﻨﺪ.
 ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﻮﺍﻥ ﻣﻰ‌ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻣﺪﻥ ﺷﻮﻫﺮ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻯ ﻛﻪ ﺧﻮﺵ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻴﻔﺘﺪ.

 «یسلم الرجل اذا دخل علی اهله و اذا دخل یضرب بنعلیه و یتنحنح یصنع ذلک حتی یؤذنهم انه قد جآء حتی لا یری شیئا یکرهه»

← بحارالأنوار ﺝ۷۳ ﺹ۷ﻭ ۱۲

 ازدواج را باید یکی از نعمتهای بزرگ الهی به حساب بیاوریم و آن را شکر بگذاریم. همه‌ی آنچه که ما داریم از خداست «ما بکم مِنْ نِعْمَهٍ فَمِنَ اللهِ…»(نحل/53)،؛ وآنچه نعمت دارید از جانب خداست.

اما توجه به این نعمت خیلی اهمیت دارد. خیلی از نعم را انسان توجه ندارد. بعضیها ازدواج می‌کنند همه نوع خوبی هم گیرشان می‌آید، زندگی شیرین و خوبی را هم می‌گذرانند ولی نمی‌فهمند که این چه نعمت بزرگی است، چه حادثه‌ی تعیین کننده و مهمی در زندگی است. وقتی نفهمیدند، شکر آن را هم به جا نمی‌آورند و از رحمت الهی که با شکر متوجه انسان می‌شود، محروم می‌مانند. لذا باید انسان توجه کند به اینکه این چه نعمت بزرگی است و شکر این نعمت چگونه است؟ یک وقت انسان در شکر، فقط به زبان می‌گوید که خدایا شکر و در دل او خبری نمی‌شود. این لقلقه‌ی زبان است و ارزشی ندارد… اما یک وقت هست که انسان در دلش حقیقتاً از خدای متعال، سپاسگزار و متشکر است. این خیلی ارزش دارد. می‌فهمد که خدای متعال نعمتی به او داده و حقیقتاً ابراز تشکر می‌کند. این همان شکر خوب است. منتهی وقتی ما از خدای متعال متشکر شدیم، یک عملی، یک حرکتی، یک موضعگیری هم بر اساس این تشکر لازم می‌آید که انجام دهیم. خیلی خوب، حالا که خدای متعال این نعمت را به شما داده است، شما باید چکار کنید؟ هیچ توقع زیادی از ما نکرده اند… توقعی که از ما در مقابل این نعمت دارند این است که با این نعمت خوب رفتار کنیم… این رفتار خوب را در اسلام معین کرده‌اند، که همان اخلاق خانواده و حکمت خانواده است. اینکه در درون زندگی باید چگونه رفتار کرد که این زندگی خوب باشد.

روز 25 ذی الحجه سالروز نزول سوره «هل اتی» وچند سالی است که به روز «خانواده» شهرت یافته است. علت انتخاب این روز شأن نزول آیه «هل اتی» در سوره انسان که راجع به خانواده و استحکام پایه‌های آن است عنوان شده است.

سوره هل اتی در روز ۲۵ ذی الحجه در شان اهل بیت پیامبر(ص) نازل شد که پس از سه روز روزه و انفاق افطار خود ، از طرف خداوند اطعام شدند. چنین روزی از آن رو به ” روز خانواده ” موسوم شده است که بهترین تجلی از خانواده اسلامی را به نمایش می گذارد. خانواده ای که در آن بندگی حضرت حق و ایثار در راه خدا نصب العین همه افراد است ،رمز و راز بقای خانواده در “مودت و رحمت” است و بر تفاهم، احترام متقابل، شخصیت بخشیدن به همسر و فرزندان، مشارکت، تعاون، همدلی و تسکین و آرامش بخشی تاکید می ورزد و خانواده سالم و متعادل را خانواده ای می داند که در آن حریم حرمت افراد پاس داشته می شود و نیازهای عاطفی، روانی زیستی و حیاتی به خوبی و به درستی پاسخ داده می شود و در زندگی حضرت زهرا (س) و امیرالمومنین علی (ع) شاهد دورنمایی کامل از زندگی توأم با مودت و رحمت در آرامشی روحانی و سلامت اخلاقی هستیم.
این روز بر تمامی خانواده های محترم مبارک باد …