7-الحاجر من بطن الرُمَّه
سه شنبه،15 ذی حجه 
• فرستادن قیس بن مسهر(یا عبدالل بن یقطر) به سوی کوفه در حالی که هنوز خبر شهادت مسلم بن عقیل(رحمة الله علیه) به او نرسیده بود.

• نامه امام به اهل کوفه:
« بسم الله الرحمن الرحیم از حسین بن علی به سوی برادرانش از مومنین ومسلمین، سلام علیکم، من خدای یکتا را حمد می کنم، اما بعد، نامۀ مسلم بن عقیل به من رسیدو او به من خبر داده از حسن رأی وتصمیم اشراف واهل مشورت شما بر یاری کردن ما وطلب حقّ ما، ومن از خدای متعال مسئلت می کنم که در حقّ ما احسان نموده وشما را اجری بزرگ عطا فرماید.
من روز سه شنبه هشتم ذی حجه(روز ترویه)از مکه بیرون آمدم. وقتی فرستادۀ من نزد شما رسیددر کار خود شتاب کنیدوهر چه لازمۀ کار است تدارک کنیدکه در همی روزها من خواهم رسید ان شاءالله.
والسلام علیکم ورحمة الله»

6-ذات عرق
دوشنبه، 14 ذی حجه
ملاقات با بشربن غالب(مردی از قبیلۀ بنی اسد)
امام از مردم کوفه سوال فرمود واو پاسخ داد:دلها با شما وشمشیرها با بنی امیّه است…

راوی این حدیث نقل می کند: من حج به جاآوردم ، پس همراهان خود را رها کرده وبه تنهایی به راه خود ادامه دادم .در بین راه ناگهان چشمم به چادرها وخیمه هایی افتاد، به طرف آن رفتم وچون نزدیک شدم پرسیدم: این خیمه ها از کیست؟
گفتند :از حسین(ع)
گفتم: فرزند علی وزهرا علیهما السلام؟
گفتند: آری.
از خیمۀ آن حضرت سوال کردم، آن را به من نشان دادند ومن به جانب آن خیمه رفتم. امام را مشاهده کردم که بر درب خیمه تکیه نموده در حالی که نوشته ای قرائت می کرد. سلام کردم، امام پاسخ داد. گفتم:یابن رسول الله! پدر ومادرم به فدایت، چه امری باعث شده که در این سرزمین خشک فرود آمدی؟
فرمودند:من از بیم این جماعت (بنی امیه) در این مکان منزل نمودم واینها نامه های مردم کوفه است، ولی همین صاحبان نامه ها مرا خواهند کشت، وچون چنین کنند هر فعل حرام ونکوهیده ای را بدون بیم از عذاب الهی انجام دهند ودر این حال خدا کسی را به سوی آنها خواهد فرستادوآنها را از دم تیغ خواهد گذرانیدوبه خاک مذلّت خواهد کشاند به طوری که ذلیل تر از قوم اَمَه(سبا) شوند.

4-وادی العقیق
شنبه، 12 ذی حجه، ورود به چهارمین منزل به نام وادی العقیق.

• عون ومحمد ، فرزندان عبدالله بن جعفر طیّار خدمت امام رسیده وبا خود نامه ای از پدرشان برای امام آوردند که در آن درخواست شده بود حضرت، از رفتن به کوفه منصرف شده وبه مکه باز گردد.

• عبدالله بن جعفر نزد حاکم مکه(عمروبن سعید) رفته وبرای حضرت امان نامه ای گرفته وبه همراه برادر عمرو به ملاقات امام در ذات عرق آمدند وامان نامه را برای امام قرائت کرد.

• امام (ع) از مراجعت به مکه امتناع ورزیده وفرمودند: رسول خدا(ص) را در خواب دیدم که مرا فرمان دا تا به حرکت خود ادامه دهم ومن چیزی را که رسول خدا فرمان داده، انجام خواهم داد.

• امام، جواب نامه را نوشته وعبدالله به همراه یحیی بن سعید از امام جدا گشته در حالی که دوفرزندش(عون ومحمد) نزد امام ماندندوعبدالله به فرزندانش سفارش کرد تا در ملازمت امام باشند .

5-وادی الصفراء
یک شنبه، 13 ذی حجه

3-الصِّفاح

سومین منزل امام «الصّفاح» بود.در این منزل ،فرزدق شاعر به ملاقات امام شتافت وعرض کرد:«هرچه از خدا می خواهید،خداوند به شما عطا کند.
امام رو به او کرد وفرمود:برای من از مردم عراق صحبت کن.
فرزدق گفت: از مرد آگاهی سوال فرمودی،دلهای مردم با شماست وشمشیرهای آنان با بنی امیّه! وقضا از آسمان فرود آیدوهرچه خدا خواهد همان شود.
امام فرمود: راست گفتی،کارها همه با خداست وهرروز او را مشیّتی است.اگر قضای الهی بر وفق مراد باشد، ما اورا بر نعمتهایش سپاسگزاریم وبرای ادای شکر از او توفیق می خواهیم واگر قضای الهی میان ما وآرزوهایمان جدایی افکند، عمل کسی که خالصانه وسرچشمۀ آن تقوا باشد،در نزد خدا فراموش نمی شود.

امام در طی مسیر مکه تا کربلا بیش از بیست منزل را پشت سرگذاردند ودر این منازل ملاقاتهای در خور توجهی داشتندکه به برخی از آن اشاره خواهد شد:

1- منزل الابطح

اولین منزل پس از حرکت امام از مکه ،ابطح است. این منزل بین مکه ومنا قرارگرفته است. امام حسین علیه السلام در این منزل با یزیدبن ثبیط بصری ملاقات کرد.

2- التنعیم
منزل دوم ،تنعیم است.امام علیه السلام چون به اینجا رسید،قافله ای را مشاهده کرد که از یمن می آمدند.
از اهل آن قافله شترانی را برای اثاثیۀ خود ویارانش اجاره نمود وبه آنها گفت:هرکس می خواهد همراه ما شود،ما کرایۀ اورا می پردازیم وصحبت او را نیکو خواهیم داشت، وکسی که قصد دارد در اثنای راه از ما جدا شود ما کرایۀ اورا به اندازه ای که طیّ طریق نموده، خواهیم داد؛ پس گروهی با ایشان همسفر شدند وگروهی جدا گشته وبه راه خود ادامه دادند.

منبع این منازل: قصۀ کربلا، علی نظری منفرد؛