حتما جملات زیبای جبران خلیل را بسیار شنیده اید. اما جبران خليل جبران كيست و جمله معروف او در مورد امام علی كدامست؟

جبران خليل جبران يك نويسنده درجه اول عرب زبان است و از عربهاي مسيحي است كه تولدش در لبنان بوده ولي پرورش و بزرگ شدن و فرهنگش بيشتر در آمريكا بوده است. او عربي نويس و انگليسي نويس و همچنين نقاش است و مخصوصا در عربي، از شيرين قلم هاي درجه اول است. با اينكه مسيحي است، از شيفتگان علي بن ابيطالب عليه السلام است.

جبران خليل مي گويد: من نمي دانم چه رازي است كه افرادي پيش از زمان خودشان متولد مي شوند، و علي از كساني است كه پيش از زمان خودش متولد شده است. مي خواهد بگويد علي براي زمان خودش خيلي زياد بود. آن زمان، زمان علي نبود. ولي حقيقت اين است كه اصلا اين گونه اشخاص در هر زماني متولد بشوند، پيش از زمان خودشان متولد شده اند. علي عليه السلام اگر امروز هم متولد شده بود، پيش از زمان خودش بود؛ يعني آنقدر بزرگند كه زمان خودشان، هر زماني باشد، گنجايش اين را كه بتواند آنها را بشناسد و بشناساند و معرفي كند، ندارد؛ بايد مدتها بگذرد، بعد از مرگشان بار ديگر بازيابي و بازشناسي شوند و به اصطلاح امروز تولد جديد پيدا كنند.

تبیان

امشب “دعا” کن

برای همه اونایی که یه درد گوشه قلبشون پنهونه

برای ناگفته هایی که کسی جز “خدا” محرمش نیست

برای دلهای شکسته…. برای طاقت هایی که کم شده….

برای تمام مریض ها که رو تخت بیمارستانن…..

برای کسانی که مشکلات خستشون کرده…..

برای همه آدم ها “دعا” کنیم شاید همچون شبایی دیگه گیرمون نیومد…..

 
امام شافعى طى اشعارى مى گويد:

   قالوا ترفضت قلت كالً           ما الرفض دينى والاعتقادى
   لّکن تولیت غري شك             خري امام و خري هاد
 ان كان حب ّ الوصی رفضا       فانّنى ارفض العباد

يعنى: به من گفتند رافضى )شيعه( شدى گفتم ابدا، رفض دين من نيست و نه اعتقادمن، ليكن دوســت مى دارم بدون شــك بهترين امام و بهترين هادى، اگر معنى رفض(شیعه) دوستی وصی پيغمبر است پس بدرستى كه من رافضى تر از همه مردم هستم.

1001فضیلت ازامیرامومنین درکتب اهل سنت، ص594

روزی عمربن خطاب از پیامبرص ســؤال نمود که یا رســول الله! چه چیزی بعد از شما نشانۀ محبت به شماست؟
پیامبر دســت خود را بر سر علی ع نهاد در حالی که علی ع در کنار آن حضرت بود.
آنگاه فرمود: همانا محبت به من بعد از من دوست داشتن این است (اشاره به علی).

1001فضیلت ازامیرالمومنین ع در کتب اهل سنت،ص183،به نقل از مناقب خوارزمی

اميرالمؤمنين عليه السّلام روزى فرمود: چه چيزى شقى ترين شما را مانع است كه بيايد و مرا بكشد؟ خدايا من از اينها زده شدم و اينها از من زده شده اند، آنها را از من راحت كن و مرا از اينها راحت نما.
اصحاب گفتند: يا اميرالمؤمنين چه كسى محاسن شما را از خون سر شما رنگين مى كند بگو تا قبيله او را نابود كنيم ،

حضرت فرمود: در اين هنگام غير از قاتلم ديگرى را خواهيد كشت .

 بحار، ج 42، ص 196.

ابو درداء روايت مي كند كه : شبي اميرالمؤ منين عليه السّلام را ديدم كه از مردمان كناره گرفته و در مكان خلوتي مشغول مناجات با پروردگار است و مي فرمود:

بار الها! چه بسيار گناهاني كه با بردباري از عقوبتش درگذشتي و چه بسيار جرائمي كه به كرم و بزرگواريت آن را آشكار نساختي ، بار الها! گر چه عمرم در نافرماني تو طي شد و گناهانم بسيار گشت ولي آرزويم تنها غفران و آمرزش تو است ، و آه اگر در نامه عملم …

ناگاه ديدم صدا خاموش شد. گفتم ، حتماً حضرت را خواب برده ، رفتم تا آن حضرت را بيدار كنم چون ايشان را حركت دادم ديدم همچون چوب خشك شده اي است . گفتم : اِنّا لِلّه وَ اِنّا اِلَيْهِ راجِعُون اميرالمؤ منين از دنيا رفت . به خانه آن حضرت رفتم ، و فاطمه عليهاالسّلام را از اين امر آگاه ساختم . فرمود: اين حالتي است كه از ترس خدا هر شب بر او عارض ‍ مي شود. پس اندكي آب به چهره اش پاشيدم ، به هوش آمد به من نگريست در حالي كه من مي گريستم ، فرمود: چه چيز باعث گريه تو شد، اي ابو درداء؟! گفتم : آنچه را كه مي بينم شما به خود روا مي داري ، فرمود: اي ابو درداء! پس حالت چگونه خواهد بود اگر مرا ببيني در حاليكه به حساب فرا خوانده شده ام .

ابو درداء مي گويد: بخدا سوگند كه من چنين حالتي را از احدي از اصحاب رسول خداصلّي اللّه عليه و آله نديدم.

نماز خوبان ، علی احمد پور ترکمانی