برای دسترسی به احادیث متنی وصوتی(هم صوت عربی وهم صوت ترجمه فارسی) از امام صادق علیه السلام  می توانید به لینک زیر مراجعه بفرمایید:

http://sadeq.valiasr-aj.com/page2/m12__hadith.php

التماس دعا

امام صادق علیه السلام:

طلبت صحبة الناس، فوجدتها في حسن الخلق

 همراهی و گفتگوی با مردم را جستجو نمودم، پس آن را در خوشخويی يافتم.

(مستدرك الوسائل، ج 12، ص 173)

در معاشرت مسلمانان با هم، باید «همدلی»، بیش از «وحدت فیزیکی» و «پیوند سطحی» حاکم باشد، تا به انس و الفتهای پایدار و رابطه های درونی بیانجامد. با سلام و مصافحه و حسن خلق و چهره باز و لبخند محبّت زا و غم زدا و برخورد نیک، این مهّم تأمین می شود.

میزان اسلامی بودن اخلاق هر مسلمان را باید در نحوه معاشرتش با دیگران جستجو کرد. خوش خلقی ، دین و مرام مسلمانی است.

به فرموده حضرت رسول(ص): «ایمان کسی کاملتر است که اخلاقش بهتر باشد» (مکارم الاخلاق،ترجمه میرباقری،ج2،487)

لذاکسی به پیامبر شبیه تر و به او نزدیکتر است که خوش خلق تر باشد.

باری … گفتار و رفتار ما «آیینه شخصیّت» ماست.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

 طلبت السرعة في الدخول الي الجنة، فوجدتها في العمل لله تعالي

سرعت در ورود به بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در كار خالصانه برای خدای تعالي يافتم.

(مستدرك الوسائل، ج 12، ص 173 )

آیت الله العظمی بهجت (ره) در باره ارزش کار خالصانه مطلب جالبی برای شاگردانش نقل می‌کند.

حجة السلام والمسلمین قدس از شاگردان آقا می گوید:

روزی آقا در رابطه با پاداش عمل صالح اگر چه اندک باشد، فرمود: یکی از علمای نجف روزی در مسیر راهش به فقیری یک درهم صدقه داد ( البته بیشتر ازآن نداشت ) شب در خواب دید او را به باغی مجلل و دارای قصری بسیار عالی و زیبا دعوت کرده اند که نظیر آن را کسی ندیده بود.  پرسید این باغ و قصر از آن کیست؟ گفتند: ازآن شماست تعجب کرد که من در برابر این همه تشریفات، عملی انجام نداده ام. به او گفتند: تعجب کردی؟ گفت:آری. گفتند: تعجب نکن. این پاداش آن یک درهم شماست. که خالصانه و با حسن عمل انجام گرفته است. »

(به نقل از پایگاه آیت الله العظمی بهجت(ره))

.

امام صادق عليه السلام فرمودند:

 طلبتُ الجنة، فوجدتها في السخأ:

بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در بخشندگی و جوانمردی يافتم.(مستدرك الوسائل، ج 12، ص 173 - 174)

چه کلام زیبا وگهرباری!

انفاق وبخشندگی  اهل بیت رسول الله صلی الله علیه وآله ،در طول تاریخ زبانزد خاص وعام بوده  که از جملۀ این یزرگواران امام صادق علیه السلام می باشد واحادیث وروایات بسیاری دراین زمینه وارد شده که بیانگر اوج سخاوت وبخشندگی این خاندان پاک رسول الله (ص) است . به دونمونه توجه کنید:

* مردى نزد امام صادق‏(علیه‎السلام) آمد و عرض كرد:

شنیده‏ ام كه تو در عین‏ زیاد “نام قریه امام صادق علیه‎السلام” كارى مى‏ كنى كه دوست دارم از زبان خودت‏ شرح آن را بشنوم.

امام صادق(‏علیه‎السلام) فرمود: "آرى من دستور داده‏ ام هر گاه كه میوه مى ‏رسد، دیوارها را خراب ‏كنند تا مردم بیایند و بخورند و فرمان داده‏ ام كه ظرف‎هایى بگذارند و بر سر هر ظرف ده تن بنشینند. هر گاه ده تن خوردند، ده تن دیگر بیایند(و بخورند) و براى هر یك از آنها یك مُدّ خرما گذارده مى‏شود. و همچنین دستور داده‏ ام براى همسایگان این زمین از پیرمرد و پیرزن ‏و بیمار و كودك و هر كس كه نمى ‏تواند بیاید، یك مُدّ وزن كنند و چون‏ مزد كارگران و وكلا را پرداخت كردم باقیمانده را به مدینه آورده آن را بر ساكنان بیوت و مستحقان، بر حسب استحقاقشان، تقسیم مى ‏كنم و پس از این براى من 400 دینار باقى مى ‏ماند حال آن كه غلّه این زمین 4000 دینار مى‏ باشد.(الحياة / ترجمه احمد آرام‏، ج5،ص419)

این بیان نشانگر آن است كه امام‏ بیشترین از محصولات این زمین را در وجوه خیریه مصرف مى ‏كرده وکمترین از آن را براى خود برمى‏ داشته ‏است.

* سلمى (پرستار پسر امام صادق عليه السلام) هنگام لحظات آخر عمر امام صادق عليه السلام نزد او بوده و بيان مى ‏دارد كه:
زمانى كه حالت بى ‏هوشى به امام صادق عليه السلام دست داد و سپس به هوش آمد، فرمود:
هفتاد دينار به افطس «  از بستگان نزديك امام صادق عليه السلام بود كه با حضرتش دشمنى مى‏ كرد»  بدهيد.
گفتم: شما هفتاد دينار به مردى مى‏ دهيد كه با كارد و خنجر به قصد كشتن، به شما حمله كرد؟! فرمود: واى بر تو! آيا قرآن نمى‏ خوانى؟
گفتم: چرا.
فرمود: آيا نشنيده ‏اى كه خداوند عزّ و جلّ مى ‏فرمايد: وَ الَّذِينَ يَصِلُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يَخْشَوْنَ‏ رَبَّهُمْ وَ يَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ «رعد/23».
كسانى كه آنچه را كه خدا امر به پيوستش فرموده است، مى ‏پيوندند. و از پروردگارشان بيم دارند، و از بدى حساب خويش مى ‏هراسند.                                   (گلچین صدوق ،ج2،ص92)