اختلاف نظر بین دو نفر طبیعی است .خیلی وقت‌ها همسران بر سر یک مسئله هر چقدر هم بی ارزش، با هم اختلاف عقیده پیدا کرده و بارها و بارها از دست هم عصبانی می‌شوند. گاهی اوقات این عصبانیت ساعت‌ها طول کشیده و تبدیل به یک معضل می‌شود و گاه زود به پایان می‌رسد، اما نکته اینجاست که چگونه در مواقع عصبانیت خود را کنترل کنیم تا به معضلات جدی‌تر گرفتار نشویم.

۱- علت عصبانیت را فوراً پیدا کنید:

زمانهایی وجود دارد که به طور ناگهانی با عصبانیت همسرتان مواجه می‌شوید، بدون آنکه بدانید او به چه علت عصبانی است. گاهی رفتار عصبی همسرتان ممکن است دلیلی خارج از خانه و رابطه زناشویی داشته باشد، بنابراین بهتر است زن یا شوهر از علت عصبانیت همسرشان آگاهی پیدا کنند. در این مواقع، ترک کردن فرد عصبانی، کار عاقلانه ای نیست، زیرا تصور بر این است که اگر او را ترک کند او آرامش پیدا می‌کند، در حالی که این مسئله نه تنها بهبود پیدا نمی‌کند، بلکه اوضاع را بدتر خواهد کرد. زیرا هجوم افکار همراه با تنش و عصبانیت در مواقع تنهایی، او را رها نخواهد کرد.

۲- آرام باشید:

عصبانیت، غذای عصبانیت است! وقتی همسرتان عصبانی است و شما علت عصبانیت آن را فهمیده‌اید، حتی اگر شما موضوع عصبانیت او باشید، سعی کنید در آن موقعیت شما نیز عصبانی نشوید، زیرا به هم ریختن اوضاع و فضا، تنها باعث ادامه مشاجرات شده و اوضاع را بدتر از پیش خواهد کرد. در آن موقعیت سعی کنید آرام باشید، حتی اگر حق با شما باشد و بحث درباره موضوع را به وقت دیگری موکول کنید.

۳- احساسات همسرتان را در نظر گرفته و به زبان آورید:

خیلی آرام و بدون پرده به او بگویید «می‌دانم عصبانی هستی». این بیان به فرد عصبانی اطمینان می‌دهد که همسرش درک مناسبی از او داشته و موضوع به زودی حل می‌شود. وقتی همسر بداند هنگام تنش فکری تنها نیست، احساس آرامش بیشتری می‌کند.

۴- با همسرتان همدردی کنید:

اگر شما هم احساس عصبانیت می‌کنید و از احساس عصبانیت همسرتان ناراحت هستید، این احساس خود را به زبان آورید، زیرا اگر فرد عصبانی بداند که همسرش احساسات واقعی‌اش را انکار کرده و نسبت به موضوع پیش آمده بی تفاوت است، خشمش بیشتر می‌شود.

عصبانیت، غذای عصبانیت است! وقتی همسرتان عصبانی است و شما علت عصبانیت آن را فهمیده‌اید، حتی اگر شما موضوع عصبانیت او باشید، سعی کنید در آن موقعیت شما نیز عصبانی نشوید، زیرا به هم ریختن اوضاع و فضا، تنها باعث ادامه مشاجرات شده و اوضاع را بدتر از پیش خواهد کرد.

۵- برای صلح، پیش قدم شوید:

وقتی از دلایل عصبانیت همسرتان با خبر شدید و به طور واقع‌بینانه متوجه شدید شما نیز در این ماجرا مقصر بوده‌اید، برای صلح چند قدم بردارید. این قدم‌ها بیانگر این است که خواهان آشتی هستید و بخشی از اشتباهات خود را پذیرفته‌اید و قصد دارید مشکل پیش آمده را هر چه سریع‌تر حل کنید. البته در این راه چند قدم واقعی‌تر هم باید بردارید.

۶- از تکنیک رکوردشکنی استفاده کنید:

غالب اوقات رسم خانه شما این است که پس از چند روز قهر، دوباره صلح برقرار شود. حال شما از همان ابتدا پیش قدم شده و این رسم کهنه را بشکنید. عصبانیت و کشدار کردن ماجرا را به روزهای بعدی موکول کنید و با آرامش به حرف‌های همسرتان گوش فرا دهید. هنگام صحبت پیرامون موضوع پیش آمده، مقوله عصبانیت را فراموش کنید. آرامش، همه چیز را حل خواهد کرد.

۷- تکنیک مه آلود:

این تکنیک به شما کمک می‌کند تا عیب جویی‌های بی دلیل را دفع کنید، چون عیب جویی باعث می‌شود عصبانیت همسرتان اوج گرفته و اوضاع بدتر شود، به جای بحث کردن با همسرتان درباره موضوع پیش آمده، سعی کنید او را از فضای عصبانیتش منحرف کرده و وارد جاده مه آلود کنید. به طور مثال وقتی او به خاطر خودپسندی شما عصبانی است، به او بگویید «موافقم بعضی وقت‌ها درباره عواقب کارها فکر نمی‌کنم، اما در این راه سعی خودم را بیشتر می‌کنم» یا اگر او به خاطر تأخیرتان عصبانی است، به جای دلیل آوردن، تنها به او بگویید «می‌دانم تأخیر داشته‌ام، سعی می‌کنم همین امروز این مسئله را طور دیگری جبران کنم.»

 پیروز وموفق باشید

   قــابــل تــوجـّه دخــتــردارها !!!

یكی از بهترین و مهم‌ترین روابطی كه در این دنیا وجود دارد، رابطه میان مادر و دختر است. مادر و دختر می‌توانند بهترین دوست یكدیگر باشند و عاشقانه یكدیگر را دوست بدارند. اما گفتنی است كه به انجام رساندن این كار به وقت زیادی نیاز دارد، تا بتوانید یك رابطه خوب و درست را در میان خودتان برقرار كنید. انجام این كار همچنین به صبر و بردباری زیادی نیاز دارد و باید با میل و رغبت و رضایت هر دوی شما ایجاد شود.

برای برقراری رابطه ای صمیمانه با دخترتان نکات زیر را به خاطر بسپارید:

• پیچیدگی های رابطه با دختر نوجوان را در نظر بگیرید

در سنین بلوغ، بهترین دختران هم به موجوداتی عصبانی، عبوس و ترشرو تبدیل می شوند. لازم است در این سنین بیشتر به او اطمینان بدهید تغییرات ظاهری ای که در او به وجود می آید، ظاهرش را روزبه روز بهتر خواهد کرد. در این دوران به او آزادی بدهید و اجازه دهید از اشتباه هایش درس بگیرد. به هیچ وجه فکر نکنید سرکشی او یا اینکه متهمتان می کند، به دلیل کار اشتباهی است که انجام داده اید. اهل انتقادکردن هم نباشید و بدانید دختران به چیزهای خاصی علاقه دارند و دوست دارند آراسته باشند و گاهی لازم است برای آراسته بودن کمکش کنید. به دخترتان گوشزد کنید دختران باهوش بیشتر از اینکه حرف بزنند، گوش می دهند و می دانند در چه شرایطی باید صحبت کنند. فراموش نکنید در این دوران فرزندتان سعی می کند چیزهایی را از شما پنهان کند و باید سعی کنید به حریم شخصی او احترام بگذارید.

• سعی کنید بیشتر مادر باشید تا بهترین دوست

معمولا در روابط دوستانه، زمانی که فرد به هر دلیلی با مشکل مواجه می شود، می تواند به راحتی دوستش را کنار بگذارد. اگر قرار است همیشه به عنوان یک دوست با دختران رابطه داشته باشید، ممکن است درباره شما هم چنین تصوری داشته باشد. پس برای او در جایگاه مادر باشید نه دوستی که هر طور می خواهد می تواند با او صحبت و رفتار کند.

• با دخترتان هر روز صحبت کنید

از اصلی‌ترین کلیدهای یک ارتباط عالی بین مادر و دختر این است که ارتباط راحت و آزادی با یکدیگر داشته باشند؛ به همین دلیل باید سعی کنید زمان‌هایی را برای گوش دادن به افکار و احساسات دخترتان اختصاص دهید. با او خیلی دوستانه و صمیمی درباره افکار و اهدافش صحبت کنید. هرگز به او نگویید وقت ندارم زیرا او احتیاج دارد تا شما به حرف‌هایش گوش بدهید. بدین گونه متوجه می‌شود که شما از صمیم قلب دوستش دارید و به او و اهدافش اهمیت می‌دهید.

• دخترتان را درک کنید و به شخصیتش احترام بگذارید

بسیاری از مشکلات مادر و دختر، بنیانی است زیرا تفاوت‌های بین آنها در انتها، منجر به بحث و مشاجره می‌شود. برای مثال اگر شما فردی اهل گردش و تفریح و پرانرژی هستید ولی دخترتان خجالتی و منزوی است، این تضاد باعث می‌شود که رو در روی هم قرار بگیرید و به جر و بحث بپردازید. اگر شما نتوانید از طریق راه‌های مختلف، کارهای دخترتان را کنترل کنید، باعث بروز مشکل می‌شوید.اگر شما دخترتان را نپذیرید، هیچگاه نمی‌توانید به روابطی که می‌خواهید، برسید.

• مفهوم «احساس» را به او بیاموزید

نیازهای هر یک از دوره های سنی دخترتان را بشناسید و سعی در برآورده کردن آنها داشته باشید. وقتی کودکتان به سنی می رسد که باید به مدرسه برود، فکر نکنید همه مشکلات تمام شده، زیرا در هر سنی ممکن است با برخوردهای جدید او روبرو شوید. معمولا ارتباط کلامی دختران در این سن بسیار قوی تر از پسران است و به شدت مفهوم «احساس» ذهن آنها را درگیر می کند، به گونه ای که ممکن است دختران برای درک این مفهوم، دائم در حال مقایسه باشند. در این سنین باید با ایجاد رابطه ای صمیمی، برای شناخت و درک احساس هویت به او کمک کنید و در مواقع بحرانی کنارش باشید زیرا اگر احساس کند تنهاست، ممکن است مشکلات زیادی برایش به وجود بیاید.

اجازه دهید دخترتان با رویای خود بزرگ شود و خیالپردازی های کودکانه اش را داشته باشد. باید این حقیقت ساده را درک کنید که فرزندتان احساسات و علایق شخصی و خصوصی خودش را دارد و ممکن است مایل نباشد کارهایی را که در سن او انجام می دادید، در این سن انجام دهد یا اینکه علایقش مانند شما باشد. هرگز نخواهید به خاطر ناکامی های خودتان، فرزندتان را مجبور به کاری کنید

• کمتر از دخترتان انتقاد کنید

برخی از مادران تصور می‌کنند که با خرده‌گیری و انتقاد می‌توانند دخترانشان را به صورتی که مورد دلخواهشان است، درآورند. انتقاد خیلی شدید به جای تصحیح سازنده و موثر، باعث از بین رفتن اعتماد به نفس در دخترتان می‌شود و بدین ترتیب، دختر امیدش را برای رسیدن به آرزوهایش در آینده از دست می‌دهد.این کار می‌تواند میان هر دوی شما خشم، عصبانیت و اوقات تلخی ایجاد کند. سعی کنید با صحبت‌هایتان باعث ترقی و تعالی اخلاقی و معنوی او شوید و همیشه درصدد یافتن مواردی باشید که در او احساس خوبی را ایجاد می‌کند. این کار می‌تواند شما را به یکدیگر نزدیکتر کرده و باعث صمیمیت بیشتر شود.

• مراقب باشید رویاهایتان پله های پرورش و ترقی فرزندتان نباشد

اجازه دهید دخترتان با رویای خود بزرگ شود و خیالپردازی های کودکانه اش را داشته باشد. باید این حقیقت ساده را درک کنید که فرزندتان احساسات و علایق شخصی و خصوصی خودش را دارد و ممکن است مایل نباشد کارهایی را که در سن او انجام می دادید، در این سن انجام دهد یا اینکه علایقش مانند شما باشد. هرگز نخواهید به خاطر ناکامی های خودتان، فرزندتان را مجبور به کاری کنید. ممکن است از انجام اشتباه های دخترتان یا مشکلاتش در زندگی نگران باشید اما فراموش نکنید تجربه های ارزشمند، حاصل برخی اشتباه ها هستند. سعی نکنید دخترتان را همانطور که میل خودتان است، بزرگ کنید و از او به دلیل شخصیتی که دارد، قدردانی کنید.

• با قوی بودنتان اعتمادبه نفس را به او هدیه دهید

رابطه مادر و دختر، بسیار مهم است و می تواند در افزایش عزت نفس، حرمت و درنهایت خودارزشمندی دختران تاثیر بسزایی داشته باشد. سعی کنید برای دخترتان مادری قوی و با اعتمادبه نفس بالا باشید. با این کار به او یاد می دهید چگونه با موقعیت های تنش زا روبرو شود.

• مرتبا عشق و علاقه‌تان را به او نشان دهید

دخترتان نیازمند این است که شما از او نگهداری کنید، او را در آغوش بگیرید، ببوسید و به او بگویید که چقدر دوستش دارید. این کارها باعث می‌شود که احساسات خوبی درباره شما و خودش در او گسترش یابد. خودبینی، از طریق اعضای خانواده، خصوصا والدین، به وجود می‌آید. به او نشان دهید که می‌تواند تأثیرات مثبتی از شما بپذیرد و این تأثیرات باعث پیشرفتش می‌شود. هرگز تصور نکنید که دخترتان می‌داند که شما دوستش دارید. همواره به او خاطر نشان کنید که چقدر دوستش دارید. یادتان باشد که شما هرگز نمی‌توانید اغراق کنید که تا چه اندازه فرزندتان را دوست دارید.

• روش های همسر خوب بودن را به او یاد دهید

اولین الگوهایی که در مورد روابط عاطفی و زندگی مشترک در ذهن دختران شکل می گیرد، دیدن روابط عاطفی بین پدر و مادر است. هر چه این روابط شفاف، مناسب و عاطفی تر باشد، الگوی مناسب تری در ذهن دخترتان ایجاد می کند زیرا با مشاهده این روابط، چگونگی ارتباط با مرد را خواهد آموخت. پدر و مادرهایی که در اجتماع و خانواده رفتار مناسب و ارتباط خوبی با یکدیگر دارند، می توانند مطمئن باشند بهترین الگوی فرزندانشان بوده اند.

چه کار کنیم تا فرزندانی شایسته و صالح تربیت کنیم ؟

بسیاری از پدران و مادران تربیت را به پند و اندرز و امر و نهی می دانند ، و گمان می کنند فقط هنگامی که مشغول صحبت کردن با فرزندان و امر و نهی هستند به تربیت فرزندان اشتغال دارند .

به همین دلیل کودکان خردسال را قابل تربیت نمی دانند ، میگویند هنوز بچه است و چیزی سرش نمی شود . و تربیت را زمانی شروع می کنند که فرزندشان به سنی خاص رسیده باشد که خوب و بد را بفهمد .

در صورتیکه این عقیده و نظر کاملا اشتباه است .

کودک از همان کودکی و خردسالی مشغول پرورش یافتن و تربیت شدن است .

فرزندانمان در تمام لحظات عمر تدریجا بزگ میشود و شکل میگیرد چه پدر و مادر بخواهند یا نخواهند .

بچه صبر نمیکند تا پدر و مادر امر و نهی کنند یا دستور دهند تا او تربیت شود .

اعصاب و مغز ظریف کودک از خردسالی مانند یک دستگاه دقیق فیلمبرداری در حال تصویربرداری از تمام حوادث و لحظه هاست . بدین وسیله تربیت یافته و پرورش می یابد .

کودک یک مقلد کامل است ، به اخلاق و رفتار پدر و مادر و خواهر و برادر و سایر اطرافیان نگاه میکند و از آنان تقلید می کند .

کودک وجود خود را با نگاه به اخلاق و رفتار اطرافیان شکل می دهد ، او به کردار و رفتار نگاه می کند و به پند و اندرز و امر و نهی زیاد توجهی نمی کند و اگر کردار با رفتار مطابقت نداشت از کردار تقلید می کند .

دختر بچه از اعمال و رفتار مادرش آداب زندگی و مادری و شوهر داری را یاد می گیرد .

پسر بچه بوسلیه رفتار پدرش شویه زندگی و زن داری و غیرت و شجاعت و تلاش و کوشش را یاد می گیرد .

پس بر پدر و مادر لازم است اول به اعمال و رفتار خودشان دقت داشته باشند تا بتوانند فرزندان خوبی تربیت نمایند .

همچنان که مولا امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند :

شما به بزرگان احترام بگذارید تا کودکان به شما احترام بگذارند . (۱)

پیغمبر اسلام (ص) خطاب به اباذر فرمود :

وقتی انسان صالح و نیکوکار شد خدا به واسطه صالح بودن او ، فرزندانش را به صلاح خواهد آورد (۲)

و همچنین حضرت علی علیه السلام در جای دیگری می فرمایند :

اگر می خواهی دیگران را اصلاح کنی ابتداا خود را اصلاح کن . اینکه بخواهی دیگران را اصلاح کنی و خود فاسد باشی این خود بزرگترین عیب است . (۳)

پس می شود نتیجه گرفت بهترین شیوه برای تربیت کودکان اینست که والدین در رفتار و اخلاق و کردار خود دقت داشته باشند ، اگر می خواهند فرزندان صالحی تربیت کننند باید رفتار خودشان نیز خوب و صالح باشد

______________________________________

(۱) غررالحکم ص ۷۸۰

(۲) مکارم الاخلاق ص ۵۴۶

(۳) غررالحم ۲۷۸

عمدتا عوام و کسانی که دانش لازم در ارتباط با مسائل کودکان را ندارند و نیاز کودک به بغل کردن را درک نمی‌کنند مدعی می‌شوند اگر مادر زمان زیادی در طول روز کودک خود را درآغوش بگیرد وی در اصطلاح «بغلی» می‌شود.

 عنوان کردن واژه بغلی شدن  بسیار غلط است که هیچ پایه علمی ندارد.

تمامی روانشناسان معتقدند “بغل کردن” و در آغوش گرفتن کودکان به خصوص در گروه سنی صفر تا دو سال از مهم‌ترین نیازهای عاطفی آنهاست. کودکان نیازهای عاطفی خود را با گریه کردن و رفتارهایی از این قبیل به والدین خود نشان می‌دهند.

نقش مادر در شکل‌گیری اعتماد به‌نفس و عزت نفس کودک بسیار مهم تر از پدر است و یکی از مهم‌ترین راه‌های رفع نیاز عاطفی کودک در آغوش گرفتن و نوازش وی تا زمانی است که این نیاز در آن رفع شده و به آرامش برسد.

 زمانی که والدین به خصوص مادر متناسب با حال خود با کودک رفتار می‌کنند این برخورد «حالی به حالی» است زیرا زمانی که حال خودشان خوب باشد با کودک مهربان بوده و او را بغل کرده و نوازش می‌کنند اما زمانی که حال مناسب ندارند با کودک نیز رفتار مناسبی نخواهند داشت. لذا زمانی که والدین متناسب با حال خود به پردازش نیازهای عاطفی کودک می‌پردازند باعث بهم ریختگی حوزه روانی کودک و دوگانگی رفتاری وی می‌شوند.

 کودک در این شرایط نمی‌داند چه زمانی ممکن است از طرف مادر طرد شود و چه زمانی با استقبال عاطفی از طرف وی مواجه می‌شود به همین دلیل کودک در آینده دچار استرس و اضطراب جدایی و مشکلات این‌چنینی می‌شود.

در واقع عوام معتقدند که اگر مادر یا پدر مدت زمان زیادی در روز کودک خود را درآغوش بگیرند وی در اصطلاح «بغلی»می‌شود و این موضوع باعث وابستگی‌های روحی وی در زندگی آینده و بزرگسالی ‌کودک می‌شود که این باور بسیار غلطی است و در واقع عکس آن صادق است. باید سعی کنیم چنین باورهای غلطی را از اذهان مردم پاک کنیم زیرا اگر این نیاز در کودکی برطرف نشود باعث وابستگی‌های شدید عاطفی و روانی این فرد در بزرگسالی می‌شود.

صفر تا دو سالگی زمانی است که اعتماد درکودک پایه‌ریزی می‌شود و وی به خود، والدین ودنیای اطراف اعتماد می‌کند.

اگر در این سن به نیازهای عاطفی کودک پاسخ داده نشود وی دچار بی‌اعتمادی شده و این عدم اعتماد در بزرگسالی موجب شک، کم‌رویی و خجالتی شدن فرد می‌شود.

وظیفه والدین محبت کردن و آماده کردن کودک برای ورود به زندگی اجتماعی با روحیه‌ای مناسب و شخصیتی متعادل است و این امرتنها از طریق رفع نیاز عاطفی و روانی کودک میسر می‌شود.

منبع: دکتر مهدی بیاتی (روانشناس)،خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)