نگاه های ممنوع ازنظر قرآن ومعصومین علیهم السلام کدامند؟؟؟
١ - نگاه به نامحرم:
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام: «النَّظَرُ سَهْمٌ مِنْ سِهَامِ إِبْلِيسَ مَسْمُومٌ، وَ كَمْ مِنْ نَظْرَةٍ أَوْرَثَتْ حَسْرَةً طَوِيلَةً». نگاه (به نامحرم) تيرى مسموم از تيرهاى شيطان است و چه نگاههايى كه اندوه طولانى را در پى داشته است.( کافی،کلینی،ج11، ص289)
عن عليّ عليه السلام أنّه قال سئل عن الرّجل تمرّ به المرأة فينظر إليها قال:« أوّل نظرة لك، والثانية عليك لا لك، والنظرة الثالثة سهم مسموم من سهام إبليس، من تركها للّه لا لغيره أعقبه اللّه إيماناً يجد طعمه.»؛ از اميرالمؤمنين على عليه السلام درباره مردى كه زنى با او برخورد مى كند و آن مرد به زن نگاه مى كند سؤال شد حضرت فرمود: اولين نگاه براى توست و دومين نگاه به ضرر توست نه به نفع تو و نگاه سوم تيرى مسموم از تيرهاى شيطان است هركس آن را به خاطر خدا نه ديگران ترك كند خداوند در پى آن ايمانى به او مىدهد كه مزه آن را مى يابد. (جامع احادیث شیعه، آقاحسین بروجردی، ج25، ص596)
2 - نگاه به عيب مردم:
حضرت عیسی عليه السّلام به ياران خود گفت: آيا به نظر شما اگر يكى از شما بر برادرش بگذرد و ببيند جامه از شرمگاهش به كنارى رفته آيا برهنه ترش مى كند يا جامه را بر او برمى گرداند؟
گفتند:جامه را بر آنچه هويدا شده برمى گرداند.
گفت: هرگز بلكه شما او را برهنه تر مى كنيد … .
پس گفتند: اى روح اللَّه اين چگونه است؟
گفت: اين مثال يكى از شماست كه بر عيبى پوشاندنى از برادر خود آگاه شود و آن را نپوشاند.
از يك نظر باختن هم بپرهيزيد زيرا (همان يك نظر آلوده بذر) شهوت را در دل بكارد و همين براى فتنه بازى صاحبش بس باشد.خوشا بر آن کس که ديده اش را در دلش نهاده اند و (زمام) دلش را به نظر بازى ديده اش نداده اند( بيناييش را در نگريستن چشمش ننهاده اند، بلكه علاوه بر چشم باز دل بينايش هم عطا كرده اند). به عيبهاى مردم چون ارباب منگريد بلكه در عيبهاى آنان چون بنده مردمان نگريد.(رهاورد خرد(ترجمه تحف العقول)، ابن شعبه، ص525)
3 - نگاه به نامه‌ى مردم:
قال رسول الله صلى الله عليه و آله: «من نظر فى كتاب اخيه بغير اذنه فكانّما ينظر فى النار»؛ هرکس بدون اذن برادرش در نامه اش نگاه کند، گویی كه در آتش دوزخ نگاه کرده است(مستدرك ، ج9، ص159)
٤ - نگاه به ثروت مردم:
«و لا تمدنّ عينيك الى ما متعنا به ازواجاً منهم زهرة الحيوة الدنيا» . (طه/١٣١)
امام صادق علیه السلام به نقل از رسول خدا صلی الله علیه واله فرمودند:هركه چشم بدنبال آنچه در دست مردمان ديگر است اندازد، اندوهش فراوان گردد، و سوز دلش درمان نپذيرد، و هر كه جز در خوردن و يا نوشيدن يا جامه پوشيدن براى خداى عز و جل در خودش نعمتى نبيند بطور تحقيق (چنين كسى) كردارش كم و كوتاه، و عذابش نزديك است. (أصول الكافی، ترجمه مصطفوى، ج4، ص 4)
