يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا

قُلْ إِنَّمَاعِلْمُهَا عِندَ اللّهِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ «اعراف/187»

همواره درباره قيامت از تو مي پرسند كه وقوع آن چه وقت است ؟ بگو : دانش آن فقط نزد پروردگار من است ، غير او آن را در وقت معينش آشكار نمي كند [ تحملِ اين حادثه عظيم و هولناك ، ] بر آسمان ها و زمين سنگين و دشوار است ، جز به طور ناگهانى بر شما نمي آيد . آن گونه از تو مي پرسند كه گويا تو از وقت وقوعش به شدت كنجكاوى كرده اى [ و كاملاً از آن آگاهى ] ، بگو : دانش آن فقط نزد خداست ، ولى بيشتر مردم نمي دانند [ كه اين دانش ، مخصوص به خدا و فقط در اختيار اوست . ]

( النبي صلى الله عليه وآله ) ” مثله مثل الساعة التي لا يجليها لوقتها إلا هو ثقلت في السماوات والأرض لا تأتيكم إلا بغته “

عبدالسلام بن صالح هروى ، از دعبل خزاعى ، از پيامبر صلى الله عليه وآله نقل مى كند كه فرمود : مثال او [ مهدى عليه السلام ] مانند قيامت است كه هيچكس جز او ( نمى تواند ) وقت آن را آشكار سازد [ قيامتى كه ] در آسمانها وزمين سنگين است وجز بطور ناگهانى به سراغ شما نمى آيد.

*  كمال الدين : ج 2 ص372

.

قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللّهِ وَاصْبِرُواْ إِنَّ الأَرْضَ لِلّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ(اعراف/128)

موسى به قومش گفت : از خدا يارى بخواهيد ، و شكيبايى ورزيد ، يقيناً زمين در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست ، آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد مي بخشد ، و سرانجام نيك ، براى پرهيزكاران است

( الإمام الصادق عليه السلام ) ” إن الأرض لله يورثها من يشاء من عباده ، قال فما كان لله فهو لرسوله ، وما كان لرسول الله فهو للامام بعد رسول الله صلى الله عليه وآله “

سفيان جريرى ، از ابو صادق ، از امام باقر عليه السلام نقل كرده است كه فرمود : دولت ما آخرين دولتهاست ، هيچ خاندانى نيست مگر اينكه قبل از ما دولتى داشته وحكومت كرده اند ، تا وقتى روش ما را در حكومت ديدند نتوانند بگويند : اگر ما هم حكومت داشتيم مانند اهل بيت [ پيامبر صلى الله عليه وآله ] حكومت مى كرديم ، واين قول خداوند است كه فرموده : ” والعاقبة للمتقين ” ( عاقبت از آن پرهيزكاران است )

* : العياشي : ج 2 ، ص 25 ، ح 65 

.

قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَآؤكُم مَّا نَزَّلَ اللّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ(اعراف/71)

گفت : يقيناً از سوى پروردگارتان بر شما عذاب و خشمي مقرّر شده ، آيا درباره نام هاى [ بى هويتى ] كه خود و پدرانتان بت ها را به آن ناميده ايد ، و خدا هيچ دليل و برهانى بر [ حقّانيّت ] آنان نازل نكرده با من مي ادله و ستيزه مي كنيد ؟ پس منتظر [ عذاب خدا ] باشيد و من هم با شما از منتظرانم

( الإمام الرضا عليه السلام ) ” ما أحسن الصبر وانتظار الفرج ، أما سمعت قول العبد الصالح ” انتظروا إني معكم من المنتظرين “

أحمد بن احمد ، از امام رضا ( ع ) روايت كرده وگفت شنيدم حضرت مى فرمود : صبر وانتظار فرج ، چقدر نكو وزيباست ، آيا سخن عبد صالح را نشنيدى كه فرمود : ” منتظر باشيد ، كه من هم با شما منتظرم “

* العياشي : ج 2 ص 20 ، ح 52

.

هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَيَشْفَعُواْ لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُون(اعراف/53)

آيا [ منكران قرآن براى باور كردن آن ] جز تحقّق وعده هايش را انتظار مي برند ؟ ! روزى كه حقايق بيان شده در آن [ به صورتى ظاهر و آشكار ] بيايد ، كسانى كه از پيش ، آن را فراموش كرده بودند ، مي گويند : يقيناً فرستادگان پروردگارمان حق را آوردند [ ولى ما آن را نپذيرفتيم ، ] پس آيا [ در چنين روزى ]شفاعت كنندگانى براى ما هست كه ما را شفاعت كنند يا [ به دنيا ] بازگردانده مي شويم تا كارى غير آنچه انجام مي داديم ، انجام دهيم ؟ ! به راستى آنان [ سرمايه ]وجودشان را تباه كردند و آنچه را به دروغ [ به عنوان شريك خدا به خدا ] نسبت مي دادند [ از دستشان رفت و ] گم شد

على بن ابراهيم قمى در تفسير آيه شريفه ” هل ينظرون الا تأويله ، يوم يأتى تأويله ” آورده است كه آن در باره قائم عليه السلام وروز قيامت است

*تفسیر قمي ، ج 1 ص 235.

.

وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ(اعراف/46)

و ميان آن دو [ گروه بهشتيان و دوزخيان ] حائلى است ، و بر اعراف ، مردانى [ با مقام و منزلت اند ] كه هر كدام از دو گروه را به نشانه هايشان مي شناسند ، و بهشتيان را كه وارد بهشت نشده اند ، ولى ورود به آن را اميد دارند ، آواز مي دهند كه درود بر شما

ابوذر از فاطمه ( سلام الله علیها ) نقل مى كند كه فرمود از پدر بزرگوارم در باره ” و على الاعراف رجال يعرفون كلا بسيماهم “ پرسيدم ، مي فرمود : آنان ، امامان بعد از من هستند ، علي ( ع ) ودو نوه دخترى من ، ونه فرزند از نسل حسين ( ع ) آنها رجال الاعراف اند ، كسى وارد بهشت نمى شود مگر آنكه آنها را مى شناسد ، وآنها نيز او را مى شناسند ، ووارد دوزخ نمىشود مگر كسيكه آنها را نشناخته وآنها هم او را نشناسند ، خداوند ، جز از طريق شناخت آنها ، شناخته نمى شود.

*  كفاية الأثر : ص 194 ،  البحار : ج 36 ص 351 

.

شد جمعه و روز نُهُم ویار نیامد

ازغصه دلم خون شد ودلدار نیامد

یادِ نهمِ  ماهِ  محرم   بنویسید

ای اهل حرم میر وعلمدار نیامد

.