روايات وارده، نشان دهنده اين است که در قيام جهانی حضرت مهدی عليه السلام هم زنان حضور خواهند داشت.

• امام باقر عليه السلام فرمود:

           «سوگند به خدا، سيصد و اندي نفر مردمي آيند، در ميانشان 50 نفر زن هستند، و در مکّه اجتماع مي کنند، بي آنکه قبلاً وعده داده                باشند، آمدنشان همچون ابرهاي پاييزي است (که با حرکات تند مي آيند و در آن مرکز جمع مي گردند)». 

                _{(بحارالانوار، ج 52، ص 223)}

• «مفضّل» مي گويد: «امام صادق عليه السلام فرمود: «همراه مهدي (عج) سيزده زن هست». عرض کردم: اين بانوان براي چه در کنار مهدي (عج) هستند؟

            فرمود: «اينها مجروحان را مداوا مي کنند و از بيماران جنگي پرستاري مي نمايند، چنانکه زنان در زمان پيامبر اسلام صلي الله عليه                          و آله و سلّم همراه آن حضرت در جنگها اين کارها را بر عهده مي گرفتند».

                _{(اثباة الهداة، ج 7، ص 150 و 171 )}

امام علي عليه السلام  در وصف زنان آخرالزمان چنین می فرمايد:

«يَظْهَرُ فِي آخِرِالزَّمانِ وَاقتِرَابِ السَّاعَةِ وَهُوَ شَرُّ الاَزمِنَةِ نِسْوَةٌ کَاشِفاتٌ عَارِياتٌ مُتَبَرِّجاتٌ مِنَ الدِّينِ دَاخِلاتٌ فِي الفِتَنِ مَائِلاتٌ اِلَي الشَّهَواتِ مُسرِعاتٌ اِلَي اللَّذَّاتِ مُستَحِلّاتٌ لِلْمُحَرَّمَاتِ فِي جَهَنَّمَ خَالِداتٌ»؛

«در آخِرُالزّمان و نزديک شدن قيامت - که بدترين زمان ها است - زناني ظاهر مي شوند که

• برهنه و لخت هستند!
• زينت هاي خود را آشکار مي سازند،
•  به فتنه ها داخل مي شوند
•  و به سوي شهوت ها مي گرايند! 
• به سوي لذت ها مي شتابند، 
• حرام هاي الهي را حلال مي شمارند
•  و در جهنم جاودانه خواهند بود».

رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله در وصف برخي از زنان آخِرُالزّمان چنين مي فرمايد:

«کَيْفَ بِکُمْ اِذا فَسَدَ نِساؤُکُم وَفَسَقَ شُبَّانُکُم وَلَمْ تَأمُروُا بِالْمَعْرُوفِ وَلَمْ تَنْهَوا عَنِ المُنْکَرِ. قِيلَ لَهُ وَيَکُونُ ذَلِکَ يَا رسولَ اللّه؟ قالَ: نَعَمْ وَشَرٌّ مِنْ ذَلک…»؛

«چگونه مي شود حال شما هنگامي که زنان شما فاسد شوند و جوانانتان فاسق و شما نه امر به معروف مي کنيد و نه نهي از منکر!»    به پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله گفته شد: آيا اين چنين خواهد شد؟!   آن حضرت فرمود: «بله و بدتر از آن [نيز خواهد شد]».

تحف العقول، ص 49

تسبيح حضرت حجة (عج) از هجدهم، تا آخر هر ماه است، و تسبيح آن حضرت اين است:

«سُبْحانَ اللهِ عَدَدَ خَلْقِهِ، سُبْحانَ اللهِ رِضا نَفْسِهِ، سُبْحانَ اللهِ مِدادَ کَلَماتِهِ سُبْحانَ اللهِ زِنَةَ عَرْشِهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ مِثْلَ ذلِکَ»

 پاک و منّزه است خداوند به تعداد مخلوقاتش، پاک و منزّه است خداوند تا آنگاه که خشنود گردد، پاک و منزّه است خداوند به شمارش موجوداتش، پاک و منزّه است خداوند به اندازه ي وزن عرش او، و حمد و سپاس مخصوص خداوند است، همانند اين مقادير».

_{«منتخب صحيفة مهدیه»، ص 275  به نقل از علامه مجلسی}

از القاب حضرت مهدی (عج)، «بقية الانبياء» است.

حکيمه خاتون (عمۀ بزرگوار آن حضرت) می گويد:

«مولد قائم (عج) شب نيمه ي شعبان بود. آن حضرت را به نزد برادرم، حسن بن علي عليه السلام آوردم. ايشان دستي بر روي فرزندش کشيد و فرمود: «سخن بگو! اي «حجة الله» و «بقيّة الانبياء» و «نور الاصفياء» و «غوث الفقراء» و «خاتم الاوصياء» و «نورالاتقياء» و «صاحب کُرَة البيضاء» و «المصباح الشديد الضياء» و «خليفة الاتقياء» و «نورالاوصياء» و…

«نجم الثاقب»، باب دوّم، ص 64.

شاید برای  برخی  این سوال مطرح باشدکه چرا هنگام بردن نام مقدس  حضرت مهدی (عج) ازجابلند شده یا دست برسر می نهیم؟ 

پاسخ به این سوال را می توان در روایات وارده از حضرات معصومین به دست آورد.

• وقتي «دعبل خزاعي» قصيده اي زيبا براي امام علي بن موسي الرضاعليه السلام خواند - که در ابياتي از آن به حضرت مهدي عليه السلام اشاره شده بود - حضرتش به احترام ذکر نام مقدس ولي عصرعليه السلام متواضعانه برخاست، دست بر سر نهاد و براي فرج قائم آل محمدصلي الله عليه وآله دعا فرمود.     _{[ منتخب الاثر، ص 640، ح 3.]}

• از امام صادق عليه السلام سؤال شد: «چرا به هنگام شنيدن نام «قائم» لازم است بر خيزيم!»  آن حضرت فرمود: «حضرت مهدي عليه السلام ، غيبت طولاني دارد و اين لقب يادآور دولت حقه آن حضرت و ابراز تأسف بر غربت او است و لذا آن حضرت از شدت محبت و مرحمتي که به دوستانش دارد به هر کس که حضرتش را به اين لقب ياد کند، نگاه محبت آميز مي کند. از تجليل و تعظيم آن حضرت است که هر بنده خاضعي در مقابل صاحب عصر خود - هنگامي که مولاي بزرگوارش به سوي او بنگرد - از جاي برخيزد. پس بايد بر خيزد و تعجيل در فرج مولايش را از خداوند مسئلت نمايد».     _{[همان، ح 4.]}