شبی مقدس اردبیلی(رحمة الله علیه) پیامبر اسلام صلی الله علیه واله را در خواب دید، در حالی که حضرت موسی علیه السلام در خدمت آن بزرگوار نشسته بود، حضرت موسی علیه السلام از حضرت رسول صلی الله علیه واله سوال کرد این مرد کیست؟ پیامبر  صلی الله علیه واله فرمودند از خودش بپرس.

حضرت موسی  علیه السلام از مقدس اردبیلی رحمة الله علیه پرسید: اسمت چیست؟ مقدس جواب داد: احمد، متولد اردبیل، ساکن نجف، در فلان کوچه وفلان خانه زندگی می کنم، حضرت موسی علیه السلام گفت: من فقط اسم تورا پرسیدم، چیز دیگری نپرسیدم! مقدس اردبیلی گفت: پس چرا وقتی خداوند متعال  از تو یک سوال کرد که در دستت چیست؟ فقط نگفتی عصا، چیزهای دیگر هم گفتی که با این عصا برگ های درختان را برای گوسفندان فرو میریزم وبه آن تکیه می دهم، حضرت موسی علیه السلام گفت: بله، درست است که علمای امت پیامبر صلی الله علیه واله از انبیاء بنی اسرائیل بالاترند.

پیامبر صلی الله علیه واله: علماء أمتی افضل من أنبیاء بنی اسرائیل.

آیت الله مجتهدی تهرانی، آداب الطلاب، شاکر برخوردار، ص99.

امام صادق (علیه السلام) فرموده است، از جمله سخنانى كه خداوند متعال به موسى بن عمران (علیه السلام) فرموده اين است:

اى پسر عمران هر كس بگويد مرا دوست مى‏ دارد و چون شب فرا رسد چشمش را خواب در ربايد، در دوستى و محبت من صادق نيست.(دروغ می گوید)
مگر چنين نيست كه هر دوستى، خلوت كردن با دوست را دوست مى‏ دارد؟

اى پسر عمران! من بر دوستان خود آگاهم. آنان چنانند كه چون شب آنان را در برمى‏ گيرد چشمها و دلهاى ايشان سرگردان است و عقوبت من مقابل چشمهاى آنان مجسم مى‏ شود. آنان با من چنان گفتگو مى‏ كنند كه گويى مرا مى بينند و چنان با من سخن مى‏ گويند كه گويى در حضور منند.

اى پسر عمران! با دل خود نسبت به من خاشع، و با تن خود براى من فروتن باش، و در تاريكى‏ هاى شب از چشم خود اشك بيفشان و مرا فرا خوان كه تو مرا نزديك و اجابت‏ كننده خواهى يافت.‏

 روضة الواعظین،ص527.

شبی مقدس اردبیلی(علیه الرحمة) برای نماز شب بیدار شد ودید نیاز به غسل دارد، لذا برسر چاه رفت تا برای غسل آب بکشد. وقتی سطل را بالا کشید دید درون سطل پر از طلا وجواهر است. آنها را در چاه ریخت وگفت: خدایا! مقدس از تو آب می خواهد تا به نماز شب برسد، نه طلا. مرادن خدا این چنین هستند.

آداب الطلاب، ص141.

آیت الله شاه آبادی، استاد عرفان امام(اعلی الله مقامهما) فرموده اند: تمام علوم در سکرات موت ولحظۀ جان دادن از انسان گرفته می شود مگر علوم قرآنی.

آداب الطلاب، شاکر برخوردار، ص101.

امام کاظم علیه السلام:

«…يَرْفَعَ اللَّهُ بِهِ مِنْ دَرَجَتِهِ فَإِنَّ دَرَجَاتِ الْجَنَّةِ عَلَى قَدْرِ آيَاتِ الْقُرْآنِ يُقَالُ لَهُ اقْرَأْ وَ ارْقَ فَيَقْرَأُ ثُمَّ يَرْقَى…‏»؛

درجات بهشت به اندازه آيات قرآن است، به او گفته شود: بخوان و بالا رو و مى‏ خواند و بالا مى‏ رود.(اصول کافی،ج2، ص606)

طبق فرمایش معصومین علیهم السلام آسانسور بهشت با قرآن کار می کند، یعنی هرمقدار قرآن بخوانیم بالاتر می روی وهرجا که نخواندیم آسانسور می ایستد وباید پیاده شویم.

شیخ صدوق رحمة الله علیه در کتاب امالی خود برای هر یک از شبهای بیست ویکم وبیست وسوم از شبهای قدر می نویسد:

ومن احیا هاتین اللیلتین بمذاکرة العلم فهو أفضل؛

هرکس این دو شب را باگفتگوی علمی احیا بدارد، بهتر است.

شیخ صدوق، الامالی، ص747.

منابع حدیثی وروایات بسیاری از سوی اهل بیت علیهم السلام نقل شده است، مبنی بر اینکه  آموختن دانش به مراتب برتر از عبادت است، مانند این حدیث از پیامبر صلی الله علیه واله:

« ای ابوذر! یک ساعت نشستن برای گفتگوی علمی برای تو، از عبادت یک سال که روزش را روزه بداری وشبش را به نماز بایستس، بهتر است.»

جامع الاخبار، ص109

وشاید کلام شیخ صدوق رحمة الله علیه، برگرفته  از همین روایت باشد.