چه کار کنیم تا فرزندانی شایسته و صالح تربیت کنیم ؟

بسیاری از پدران و مادران تربیت را به پند و اندرز و امر و نهی می دانند ، و گمان می کنند فقط هنگامی که مشغول صحبت کردن با فرزندان و امر و نهی هستند به تربیت فرزندان اشتغال دارند .

به همین دلیل کودکان خردسال را قابل تربیت نمی دانند ، میگویند هنوز بچه است و چیزی سرش نمی شود . و تربیت را زمانی شروع می کنند که فرزندشان به سنی خاص رسیده باشد که خوب و بد را بفهمد .

در صورتیکه این عقیده و نظر کاملا اشتباه است .

کودک از همان کودکی و خردسالی مشغول پرورش یافتن و تربیت شدن است .

فرزندانمان در تمام لحظات عمر تدریجا بزگ میشود و شکل میگیرد چه پدر و مادر بخواهند یا نخواهند .

بچه صبر نمیکند تا پدر و مادر امر و نهی کنند یا دستور دهند تا او تربیت شود .

اعصاب و مغز ظریف کودک از خردسالی مانند یک دستگاه دقیق فیلمبرداری در حال تصویربرداری از تمام حوادث و لحظه هاست . بدین وسیله تربیت یافته و پرورش می یابد .

کودک یک مقلد کامل است ، به اخلاق و رفتار پدر و مادر و خواهر و برادر و سایر اطرافیان نگاه میکند و از آنان تقلید می کند .

کودک وجود خود را با نگاه به اخلاق و رفتار اطرافیان شکل می دهد ، او به کردار و رفتار نگاه می کند و به پند و اندرز و امر و نهی زیاد توجهی نمی کند و اگر کردار با رفتار مطابقت نداشت از کردار تقلید می کند .

دختر بچه از اعمال و رفتار مادرش آداب زندگی و مادری و شوهر داری را یاد می گیرد .

پسر بچه بوسلیه رفتار پدرش شویه زندگی و زن داری و غیرت و شجاعت و تلاش و کوشش را یاد می گیرد .

پس بر پدر و مادر لازم است اول به اعمال و رفتار خودشان دقت داشته باشند تا بتوانند فرزندان خوبی تربیت نمایند .

همچنان که مولا امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند :

شما به بزرگان احترام بگذارید تا کودکان به شما احترام بگذارند . (۱)

پیغمبر اسلام (ص) خطاب به اباذر فرمود :

وقتی انسان صالح و نیکوکار شد خدا به واسطه صالح بودن او ، فرزندانش را به صلاح خواهد آورد (۲)

و همچنین حضرت علی علیه السلام در جای دیگری می فرمایند :

اگر می خواهی دیگران را اصلاح کنی ابتداا خود را اصلاح کن . اینکه بخواهی دیگران را اصلاح کنی و خود فاسد باشی این خود بزرگترین عیب است . (۳)

پس می شود نتیجه گرفت بهترین شیوه برای تربیت کودکان اینست که والدین در رفتار و اخلاق و کردار خود دقت داشته باشند ، اگر می خواهند فرزندان صالحی تربیت کننند باید رفتار خودشان نیز خوب و صالح باشد

______________________________________

(۱) غررالحکم ص ۷۸۰

(۲) مکارم الاخلاق ص ۵۴۶

(۳) غررالحم ۲۷۸

عمدتا عوام و کسانی که دانش لازم در ارتباط با مسائل کودکان را ندارند و نیاز کودک به بغل کردن را درک نمی‌کنند مدعی می‌شوند اگر مادر زمان زیادی در طول روز کودک خود را درآغوش بگیرد وی در اصطلاح «بغلی» می‌شود.

 عنوان کردن واژه بغلی شدن  بسیار غلط است که هیچ پایه علمی ندارد.

تمامی روانشناسان معتقدند “بغل کردن” و در آغوش گرفتن کودکان به خصوص در گروه سنی صفر تا دو سال از مهم‌ترین نیازهای عاطفی آنهاست. کودکان نیازهای عاطفی خود را با گریه کردن و رفتارهایی از این قبیل به والدین خود نشان می‌دهند.

نقش مادر در شکل‌گیری اعتماد به‌نفس و عزت نفس کودک بسیار مهم تر از پدر است و یکی از مهم‌ترین راه‌های رفع نیاز عاطفی کودک در آغوش گرفتن و نوازش وی تا زمانی است که این نیاز در آن رفع شده و به آرامش برسد.

 زمانی که والدین به خصوص مادر متناسب با حال خود با کودک رفتار می‌کنند این برخورد «حالی به حالی» است زیرا زمانی که حال خودشان خوب باشد با کودک مهربان بوده و او را بغل کرده و نوازش می‌کنند اما زمانی که حال مناسب ندارند با کودک نیز رفتار مناسبی نخواهند داشت. لذا زمانی که والدین متناسب با حال خود به پردازش نیازهای عاطفی کودک می‌پردازند باعث بهم ریختگی حوزه روانی کودک و دوگانگی رفتاری وی می‌شوند.

 کودک در این شرایط نمی‌داند چه زمانی ممکن است از طرف مادر طرد شود و چه زمانی با استقبال عاطفی از طرف وی مواجه می‌شود به همین دلیل کودک در آینده دچار استرس و اضطراب جدایی و مشکلات این‌چنینی می‌شود.

در واقع عوام معتقدند که اگر مادر یا پدر مدت زمان زیادی در روز کودک خود را درآغوش بگیرند وی در اصطلاح «بغلی»می‌شود و این موضوع باعث وابستگی‌های روحی وی در زندگی آینده و بزرگسالی ‌کودک می‌شود که این باور بسیار غلطی است و در واقع عکس آن صادق است. باید سعی کنیم چنین باورهای غلطی را از اذهان مردم پاک کنیم زیرا اگر این نیاز در کودکی برطرف نشود باعث وابستگی‌های شدید عاطفی و روانی این فرد در بزرگسالی می‌شود.

صفر تا دو سالگی زمانی است که اعتماد درکودک پایه‌ریزی می‌شود و وی به خود، والدین ودنیای اطراف اعتماد می‌کند.

اگر در این سن به نیازهای عاطفی کودک پاسخ داده نشود وی دچار بی‌اعتمادی شده و این عدم اعتماد در بزرگسالی موجب شک، کم‌رویی و خجالتی شدن فرد می‌شود.

وظیفه والدین محبت کردن و آماده کردن کودک برای ورود به زندگی اجتماعی با روحیه‌ای مناسب و شخصیتی متعادل است و این امرتنها از طریق رفع نیاز عاطفی و روانی کودک میسر می‌شود.

منبع: دکتر مهدی بیاتی (روانشناس)،خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)

بهترین هدیه گرفتن از خدا در شب نیمه شعبان، درک ظهور و قیام حضرت مهدی است. از خدا بخواهیم به چنین مقامی نائل شویم.

ما فرزندان اهل بیت (علیهم السلام) هستیم و آن روحی که خداوند در ما دمیده، همان نور معصومین (علیهم السلام) است و آن­ها پدران حقیقی ما هستند. و شب نیمه شعبان که جشن پدر حقیقی­ مان است شایسته است که ما برای او هدیه ببریم و شادش کنیم.

لذا باید دید هر کدام از ما چقدر می­ تواند حضرت ولی عصر (عج الله) را شاد کند و هدیه ببرد. از این رو، هر کاری که از دست مان برمی آید برای شاد کردن ایشان لازم است انجام دهیم و بی­ ادب بسیار بزرگی است که توقع داشته باشیم فقط ایشان به ما هدیه بدهند.

این شب، شب ویژه است و هر عملی در آن انجام شود، با ضریب بالائی پذیرفته می شوند. برای دعا کردن و خواستن و اینکه چه بخواهیم از خداوند، بهتر است از دعاهای مرتبط با حضرت که از طرف معصومین وارد شده است، رجوع کنیم تا به حریم معرفت آن امام همام بار یابیم.

 به خدا عرض می‌کنیم شب عطا کردن و جایزه است:

«اِلهی تَعَرَّضَ لَکَ فی هذَا اللَّیْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ وَ قَصَدَکَ الْقاصِدُونَ وَ اَمَّلَ فَضْلَکَ وَ مَعْرُوفَکَ الطّالِبُونَ وَ لَکَ فی هذَا اللّیْلِ نَفَحاتٌ وَ جَواَّئِزُ وَ عَطایا وَ مَواهِبُ تَمُنُّ بِها عَلی مَنْ تَشاَّءُ ….»

در قسمت آخرش عرض می‌کنیم: خدایا تو این عطایا و جوایز را به هر کس که خودت می‌خواهی می‌دهی.  و چون امشب، شب جایزه و هدیه معرفی شده، لذا هر کس را به اندازه معرفتش جایزه داده می شود. پس یک ذره از خودتان و از دیگران و غیر خدا خالی شوید تا چیزی به شما بدهند، خالی از خود شوید خدا را بنگریم!

مهم­ترین و قشنگ­ترین جایزه ­ای که باید امشب از حضرت بگیریم در این دعاست:

• « اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَیْلَتِنا وَمَوْلُودِها و حُجَّتِکَ وَ مَوْعُودِهَا…. اَللّهُمَّ وَ اَدْرِكَ بِنا اءَیّامَهُ وَظُهُورَهُ وَقِیامَهُ…» خدایا ما را به روزگار او و زمان ظهور و قیامش برسان.
• این هدیه را بخواهیم که خدایا ایام ظهور و قیامش را درک کنیم و آن موقع باشیم. یعنی توفیق درک حضرت را پیدا کردن و مژده دادند که اگر کسی پیوند خوب با امام زمان بگیرد این ایام را درک خواهد کرد.
• باید به خدا بگوئیم روح و ماهیت ما را تغییر بده یعنی تبدیل در روح و باطن ما ایجاد کند. تا این حال ما معلوم کند که در اعوان حضرت ثبت نام شدیم و اهل قیام و جهاد در رکاب حضرت هستیم یا نه.
• از خدا بخواهیم باطن ما را انسان کند و از حیوانیت در بیایید تا حقیقت ما انسان شود. اهل جهاد و مبارزه برای حضرت شویم و برای برطرف کردن موانع ظهور و طرد شدگی حضرت، اهل جهاد باشیم.

کسی که این جایزه را از خدا بگیرد و اگر برود یعنی بمیرد و برگردد خداوند در واقع این توفیق را به او داده که برود در آخرت و به دنیا برگردد؛ یعنی توفیق تکامل بسیار باعظمتی را نسبت به حیات خودش پیدا کرده است.

بخش هایی از سلسله مباحث «شب های معنوی»، استاد شجاعی

 همه انبیاء  شب نیمه شعبان را بزرگ می داشتند و به عنوان شب قدر در آن عبادت می کردند و این شب عصاره فضایل همه انبیا و معصومین (علیهم­ السلام) است و همه آنها منتظر واقعی او هستند.

در روایات آمده که دراین شب همه انبیاء با سیدالشهداء دیدار می کنند و تبریک می گویند چون ایشان منتقم اصلی جد بزرگوارشان هستند. لذا مهمترین عمل  هم زیارت سیدالشهداء (علیه السلام) است. همانطور که در روایات بیان شده اگر کسی بخواهد روح مصافحه با همه انبیا را پیدا کند و بدست بیاورد، امام حسین را زیارت کند.

در اهمیّت و فضیلت شب نیمه شعبان نیز نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

«مَنْ أَحْيَا لَيْلَتَيِ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ، لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ؛ هر کس شب عید (فطر و قربان)، نیمه شعبان احیا کند قلب او در روزی که قلب­ها می میرد قلب او نخواهد مرد.»(۱) یعنی انسان با یک قلب خوب محشور خواهد شد و این یک مژده بسیار بزرگی است که نبی اکرم فرمودند که با احیا نیمه شعبان خداوند به انسان حیات دل می دهد.

کلام نورانی دیگری از امیرالمؤمنین (علیه­ السلام) است که می­ فرمایند:

«يُعجِبُني أن يُفَرِّغَ الرَّجُلُ نَفسَهُ فِي السَّنَةِ أربَعَ لَيالٍ: لَيلَةَ الفِطرِ، ولَيلَةَ الأَضحى، و لَيلَةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ و أوَّلَ لَيلَةٍ مِن رَجَبٍ؛ من خوشحال می شوم که شخص سالی چهار شب را خودش فارغ کند (برای عبادت خدا)؛ شب عید فطر، شب قربان، نیمه شعبان و شب اول ماه رجب». (۲)

۱- شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۳۷.
۲- همان، ص۲۴۱. 

 همه انبیاء  شب نیمه شعبان را بزرگ می داشتند و به عنوان شب قدر در آن عبادت می کردند و این شب عصاره فضایل همه انبیا و معصومین (علیهم­ السلام) است و همه آنها منتظر واقعی او هستند.

در روایات آمده که دراین شب همه انبیاء با سیدالشهداء دیدار می کنند و تبریک می گویند چون ایشان منتقم اصلی جد بزرگوارشان هستند. لذا مهمترین عمل  هم زیارت سیدالشهداء (علیه السلام) است. همانطور که در روایات بیان شده اگر کسی بخواهد روح مصافحه با همه انبیا را پیدا کند و بدست بیاورد، امام حسین را زیارت کند.

در اهمیّت و فضیلت شب نیمه شعبان نیز نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

«مَنْ أَحْيَا لَيْلَتَيِ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ، لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ؛ هر کس شب عید (فطر و قربان)، نیمه شعبان احیا کند قلب او در روزی که قلب­ها می میرد قلب او نخواهد مرد.»(۱) یعنی انسان با یک قلب خوب محشور خواهد شد و این یک مژده بسیار بزرگی است که نبی اکرم فرمودند که با احیا نیمه شعبان خداوند به انسان حیات دل می دهد.

کلام نورانی دیگری از امیرالمؤمنین (علیه­ السلام) است که می­ فرمایند:

«يُعجِبُني أن يُفَرِّغَ الرَّجُلُ نَفسَهُ فِي السَّنَةِ أربَعَ لَيالٍ: لَيلَةَ الفِطرِ، ولَيلَةَ الأَضحى، و لَيلَةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ و أوَّلَ لَيلَةٍ مِن رَجَبٍ؛ من خوشحال می شوم که شخص سالی چهار شب را خودش فارغ کند (برای عبادت خدا)؛ شب عید فطر، شب قربان، نیمه شعبان و شب اول ماه رجب». (۲)

۱- شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۳۷.
۲- همان، ص۲۴۱. 

 همه انبیاء  شب نیمه شعبان را بزرگ می داشتند و به عنوان شب قدر در آن عبادت می کردند و این شب عصاره فضایل همه انبیا و معصومین (علیهم­ السلام) است و همه آنها منتظر واقعی او هستند.

در روایات آمده که دراین شب همه انبیاء با سیدالشهداء دیدار می کنند و تبریک می گویند چون ایشان منتقم اصلی جد بزرگوارشان هستند. لذا مهمترین عمل  هم زیارت سیدالشهداء (علیه السلام) است. همانطور که در روایات بیان شده اگر کسی بخواهد روح مصافحه با همه انبیا را پیدا کند و بدست بیاورد، امام حسین را زیارت کند.

در اهمیّت و فضیلت شب نیمه شعبان نیز نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

«مَنْ أَحْيَا لَيْلَتَيِ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ، لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ؛ هر کس شب عید (فطر و قربان)، نیمه شعبان احیا کند قلب او در روزی که قلب­ها می میرد قلب او نخواهد مرد.»(۱) یعنی انسان با یک قلب خوب محشور خواهد شد و این یک مژده بسیار بزرگی است که نبی اکرم فرمودند که با احیا نیمه شعبان خداوند به انسان حیات دل می دهد.

کلام نورانی دیگری از امیرالمؤمنین (علیه­ السلام) است که می­ فرمایند:

«يُعجِبُني أن يُفَرِّغَ الرَّجُلُ نَفسَهُ فِي السَّنَةِ أربَعَ لَيالٍ: لَيلَةَ الفِطرِ، ولَيلَةَ الأَضحى، و لَيلَةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ و أوَّلَ لَيلَةٍ مِن رَجَبٍ؛ من خوشحال می شوم که شخص سالی چهار شب را خودش فارغ کند (برای عبادت خدا)؛ شب عید فطر، شب قربان، نیمه شعبان و شب اول ماه رجب». (۲)

۱- شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۳۷.
۲- همان، ص۲۴۱.