پيامبرگرامي صلي الله عليه وآله به حضرت علي عليه السلام مي فرمايد:

«يا عَليُّ اَعجَبُ النَّاسِ اِيماناًوَاَعْظَمُهُمْ يَقيناً قَوْمٌ يَکُونُونَ فِي آخِرِالزَّمانِ لَمْ يَلْحَقُوا النَبِيَّ وَحُجِبَ عَنْهُم الحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوادٍ عَلَي بَيَاضٍ…»؛ .

«اي علي! بدان شگفت آورترين مردم در ايمان و بزرگ ترين آنان در يقين مردمي هستند که در آخِرُالزّمان - با آنکه پيامبر خود را نديدند و از امام خود محجوب اند - به نوشته که خطي سياه بر صفحه اي سپيد است، ايمان مي آورند».

کمال الدين، ج1، ص288، باب 25.

«عِندَ اِنقِطاعٍ مِنَ الزَّمانِ» (در بخش پاياني زمان)

پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله فرمود: «يکُونُ عِنْدَ اِنقِطَاعٍ مِنَ الزَّمانِ وَظُهُورِ الفِتَنِ رَجُلٌ يُقالُ لَهُ المهدي عَطاؤهُ هَنيِئاً»؛

«هنگام پايان زمان وآشکار شدن فتنه ها، مردي هست که به او مهدي گفته مي شود و بخشش بسيار دارد».

کشف الغمة، ج 3، ص 260

«آخرالزمان»اصطلاحی است که معمولاً به روزگار پاياني دنيا و رويدادهايي گفته مي شودکه ممکن است در اين بخش از زندگي دنيوي به وقوع پيوندد. اديان بزرگ در باره آن پيشگويي هايي کرده اند؛ ازجمله در انجیل آمده است:

«… و اين را بدان که اوقات صعب در زمان آخر خواهد رسيد، زيرا که خواهند بود مردم خود دوست و زرپرست و مغرور و متکبّر و کفرگو و نافرمان والدين و حق ناشناس و بي دين، و بي الفت و بي وفا و خبث کننده و بي پرهيز و بي حلم و با خوبان بي اعتنا، و خائن و کم حوصله و عبوس کننده و عيش را بر خدا ترجيح مي دهند».

کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همداني، نامه دوم پولس حواري به تيموتيوس، باب سوم.

امام حسن عليه السلام فرمود:

إنّ هذا القرآن يجى ء يوم القيامة قائداً و سائقاً يقود قوماً الى الجنّة أحلّوا حلاله و حرّموا حرامه و آمنوا بمتشابهه و يسوق قوماً الى النّار ضيّعوا حدوده و احكامه و استحلّوا محارمه ؛

اين قرآن در روز قيامت در حالى كه راهبر است مى آيد؛ مردمى را كه حلال قرآن را، حلال و حرام آن را، حرام گرفته اند و به متشابه آن ايمان آورده اند، به بهشت رهنمون مى شود و مردمى را كه حدود و احكامش را ضايع كرده اند و حرامهايش را روا شمرده اند، به آتش مى اندازد.

بحارالانوار، ج 78، ص 112

از امام حسن عليه السلام است كه:

من قرأ القرآن كان له دعوة مجابة امّا معجّلة و امّا مؤجّلة 

هركس قرآن بخواند، يك دعاى مستجاب دارد؛ دير يا زود.

و فرمود:

من قرأ ثلاث آيات من آخر سورة الحشر اذا أصبح فمات من يومه ذلك طبع بطابع الشّهداء و إن قرأ اذا أمسى فمات فى ليلته طبع بطابع الشهداء 

هركسى هنگام صبح سه آيه آخر سوره حشر را بخواند، و در آن روز بميرد، مُهر شهدا خواهد خورد و چون شب شود و بخواند و بميرد، نيز ممهور به مهر شهدا مى شود.

بحارالانوار، ج 92، ص 204 وص 310.

من قال فى القرآن برأيه فأصاب فقد أخطاء؛

هركسى درباره قرآن با رأى خود سخن گويد و به حق باشد، باز گناه كرده است

ارشاد القلوب، ص 79