السلام عليک يا امام جعفرصادق عليه السلام

باز تکه ‏هاي ابر سياه در دل آسمان، مي‏ خواهند حکايت تلخي را بسرايند
اينک امام علم و ديانت و سراينده سرود زيباي خدا پرستي، به سوي معبود مي‏ شتابد.
اکنون فرزند ديگري از خاندان آل عبا و عالم دين خدا زهر تلخ دسيسه‏ هاي پليدان را مي‏ نوشد،
او امام همه خوبي‏ها و خانه همه دانش‏ها، امام جعفر صادق عليه‏ السلام است.

حضرت امام جعفر صادق عليه السلام رئيس مذهب جعفرى ( شيعه ) در روز 17ربيع الاول سال 83 هجرى چشم به جهان گشود.
پس از رحلت امام چهارم مدت 19 سال نيز در خدمت پدر بزرگوارش امام محمد باقر ( ع ) زندگى كرد و با اين ترتيب 31 سال از دوران عمر خود را در خدمت جد و پدر بزرگوار خود كه هر يك از آنان در زمان خويش حجت خدا بودند و از مبدأ فيض كسب نور مى نمودند گذرانيد بنابراين صرف نظر از جنبه الهى و افاضات رحمانى كه هر امامى آن را دار مى باشد ، بهره مندى از محضر پدر و جد بزرگوارش موجب شد كه آن حضرت با استعداد ذاتى و شم علمى و ذكاوت بسيار ، به حد كمال علم و ادب رسيد و در عصر خود بزرگترين قهرمان علم و دانش گرديد.
پس از درگذشت پدر بزرگوارش 34 سال نيز دوره امامت او بود كه در اين مدت “مكتب جعفرى ” را پايه ريزى فرمود و موجب بازسازى و زنده نگهداشتن شريعت محمدى ( ص ) گرديد.

اي ششمين ستاره تابناک امامت و ولايت، صادق آل محمد (ص)، به راستي صداقت، تنها واژه اي است که برازنده نام توست. نامت را با افتخار به دل هاي غريبمان مي سپاريم تا يادت آرام بخش سينه هاي بي تابمان باشد.

بسم الله الرحمن الرحيم

 السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الإِمَامُ الصَّادِقُ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الوَصِيُّ النَّاطِقُ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الفَاتِقُ الرَّاتِقُ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السَّنَامُ الأَعْظَمُ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّرَاطُ الأَقْوَمُ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مِفْتَاحَ الخَيْرَاتِ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَعْدِنَ البَرَكَاتِ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَاحِبَ الحُجَجِ وَالدَّلالاتِ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَاحِبَ البَرَاهِينِ الوَاضِحَاتِ.

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَاصِرَ دِينِ اللَّهِ.

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَاشِرَ حُكْمِ اللَّهِ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا فَاصِلَ الخِطَابَاتِ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا كَاشِفَ الكُرُبَاتِ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَمِيدَ الصَّادِقِينَ.

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا لِسَانَ النَّاطِقِينَ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَلَفَ الخَائِفِينَ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا زَعِيمَ الصَّالِحِينَ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ المُسْلِمِينَ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا كَهْفَ المُؤْمِنِينَ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا هَادِيَ المُضِلِّينَ.

 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَكَنَ الطَّائِعِينَ.

 أَشْهَدُ يَا مَوْلايَ أَنَّكَ عَلَمُ الهُدَى،

 وَالعُرْوَةُ الوُثْقَى، وَشَمْسُ الضُّحَى،

 وَبَحْرُ النَّدَى، وَكَهْفُ الوَرَى، وَالمَثَلُ الأَعْلَى،

 وَصَلَّى اللَّهُ عَلَى رُوحِكَ وَبَدَنِكَ.

 وَالسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى العَبَّاسِ عَمِّ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُه.

نه رواقی، نه گنبدی، حتی
سنگ قبری سرمزار تو نیست!

غیر مُشتی کبوتر خسته
خادمی، زائری، کنار تو نیست

بغض هایم کجا دخیل شوند؟!
پس ضریحت کجاست آقاجان؟!

روضه خوان ها چرا نمی خوانند؟!
گریه ها بی صداست آقاجان

گنبدی نیست تا دلم بپرد
پابه پای کبوتران شما

کاش می شد که دانه ای گیرم
امشب از دست مهربان شما

حرفِ گلدسته را نباید زد
تا حسودان شهر بسیارند

از شما خانواده آقاجان
درمدینه همه طلبکارند!

حضرت صادق(ع) براي اصلاح جوانان توصيه هاي مهم و كارسازي دارند:

الف. ايشان در حديثي مي فرمايند:

«يا معشر الاحداث اتّقوا اللّه و لاتأتوا الرّؤساء دعوهم حتّي يصيروا أذناباً لاتتّخذوا و الرّجال و لائج من دون اللّه انا و اللّه خيرٌ لكم منهم ثمّ ضرب بيده الي صدره؛

اي گروه جوانان! تقوا پيشه كنيد و نزد رئيسان نرويد. رهايشان كنيد تا زماني كه از رياست بيفتند. مردان (شخصيّتهاي برجسته) را به جاي خداوند دوست همراز مگيريد. به خدا سوگند! من برايتان بهتر از آنان هستم. آن گاه با دست بر سينهاش زد(يعني به جاي ما به دنبال رهبران ستمكار نرويد).»(بحارالانوار،ج 24، ص 246)

در اين حديث گرانسنگ حضرت به چند نكته اشاره نمودهاند:

1ـ تقوا و پاكي را پيشه سازيد.

2ـ به دنبال رؤسا و مقام داران نباشيد.

3ـ شخصيت زده نشويد.

4ـ ما را در زندگي رها نكنيد كه از هر نظر مصالح شما را تأمين ميكنيم.

ب. آن حضرت در جاي ديگر، سخنان لقمان به فرزند جوانش را به عنوان سفارش به جوانان نقل نموده است. آنجا كه مي فرمايد:

«يا بنيّ ايّاك و الضّجر و سوء الخلق و قلّه الصّبر فلايستقيم علي هذه الخصال صاحب و الزم نفسك التّؤده في امورك و صبّر علي مؤونات الاخوان نفسك و حسّن مع جميع النّاس خلقك؛

فرزندم! بپرهيز از گرفتگي و بد خُلقي و ناشكيبايي، چرا كه با اين خصلتها، دوستي استوار نميماند. آرامش و وقار را در كارهايت حفظ كن و خود را بر هزينه كردن براي برادران وادار و با تمام مردم اخلاقت را نيكو ساز.»(من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 373)

   از اموري كه حضرت امام صادق(ع) در مورد جوانان سفارش نموده اند، اين است كه آنها نبايد همراهي پدر را رها كنند. خصوصاً در اين دوران كه دوستان ناباب و دزدان فكر و ايمان فراواناند كه بر ضرورت اين كار مي افزايد، چرا كه پدر دلسوز هميشه مواظب است كه خطر انحراف جوانش را تهديد نكند.

حضرت صادق(ع) فرموده اند:

«دع ابنك يلعب سبع سنين و يؤدّب سبع سنين و الزمه نفسك سبع سنين؛

بگذار فرزندت هفت سال بازي كند (و آزاد باشد) و هفت سال تربيت شود و هفت سال او را با خود همراه بدار.»

من لايحضره الفقيه صدوق،ج 3، ص 492

.