برای دسترسی به احادیث متنی وصوتی(هم صوت عربی وهم صوت ترجمه فارسی) از امام صادق علیه السلام  می توانید به لینک زیر مراجعه بفرمایید:

http://sadeq.valiasr-aj.com/page2/m12__hadith.php

التماس دعا

شخص با ايمان غيرت ديني دارد؛ يعني مايل است به احکام شرع عمل شود و مردم در راه خير و صلاح قدم بردارند و از ضلالت و گمراهي به دور باشند. چنين شخصي طاقت ندارد که عمل غير مشروعي را ببيند و ساکت بماند و اگر شرايط نهي ‏از منکر موجود نباشد و صلاح نبيند که به زبان، از آن کار ناشايست جلوگيري کند و بدي آن را ابراز دارد او قلبا خشمگين و ناراحت است و در هيچ جاي دلش رضايتي براي آن کار وجود نخواهد داشت. دين و ايمان مؤمن گرامي است و بي‏ احترامي به دين و ايمان، خود، بي‏ احترامي و توهين به اوست. لذا بايد از حيثيت خود، يعني دين و عقايد خويش دفاع کند و کمترين دفاع آن است که از کار زشت منزجر شود و آن را تقبيح نمايد.

امام صادق علیه السلام :

حسب المؤمن عزا، اذا راي منکرا، ان يعلم الله عزوجل من قلبه انکاره .

در عزت مؤمن اين اندازه کافي است، که هر گاه عمل ناپسندي ديد، خداوند بداند که او در دل خود، آن کار را زشت مي‏شمارد.

 وافي. ج 9، ص 31.

من كه چون گل در كف خارو خس افتاده ام

در ميان كوچه ها از نفس افتاده ام

گه چو زهرا مادرم مي شدم نقش زمين

گه چو بابايم علي، بوده ام خانه نشين

بين ره غير از خدا كس نمي داند چه شد

زنده پيش چشم من ماجراي كوچه شد

صادق آل اللهم زاده ي ثاراللهم

روز و شب خون مي چكد از دو چشمان ترم

كاش بودم پشت در، من به جاي مادرم

من به قربان تو و روي حكاكي شده

من بگردم دور آن چادر خاكي شده

لبالب شد ز خون دل اياغ حضرت صادق

دلم چون لاله مي سوزد ز داغ حضرت صادق

چو در خاك مدينه زائرش منزل كند از جان

به هرجا اشك مي گيرد سراغ حضرت صادق

در اين شب ها بود روشن مزار بي رواق او

كه باشد اشك مهدي چلچراغ حضرت صادق

خزان هرگز نمي گردد بهار دانش و بينش

از آن گل ها كه بشكفته به باغ حضرت صادق

معطر مي كند بوي دل آويزش فضاي جان

همان گل هاي علم باغ و راغ حضرت صادق

نشسته در عزا موسي بن جعفر با دلي سوزان

زند آتش به جانش سوز داغ حضرت صادق

ز شعر جانگدازت شعله خيزد «حافظي» زيرا

شد از خون جگر لبريز اياغ حضرت صادق

«ابو بحر جاحظ بصري » كه از دانشوران مشهور قرن سوم بود، درباره امام صادق عليه السلام بيان داشت:

«جعفر بن محمد الذي ملا الدنيا علمه و فقهه و يقال ان اباحنيفه من تلامذته و كذلك سفيان الثوري و حسبك بهما في هذاالباب» ؛

جعفر بن محمد كسي بود كه علم و فقه آن حضرت جهان را پر كرده است و گفته مي شود كه ابوحنيفه و سفيان ثوري از شاگردان او بودند. همين در عظمت علمي آن حضرت كافي است.

حيات فكري و سياسي امامان شيعه، ص 328

.

شمس الدین ذهبی ،صاحب  کتاب«سير اعلام النبلاء» درباره امام صادق عليه السلام مي نويسد:

جعفر بن محمد بن علي بن حسين كه از فرزندان حسين بن علي ريحانه رسول خدا است، يكي از بزرگان است كه مادرش «ام فروه » دختر قاسم بن محمد بن ابي بكر است و مادر ام فروه «اسماء» دختر عبدالرحمان بن ابي بكر است. به همين جهت است كه آن حضرت مي گفت: من از دو جهت به ابوبكر منتسبم. او بزرگ بني هاشم است. از محضر علمي او افراد بسياري كسب فيض كردند، از جمله، فرزندش «موساي كاظم »، «يحيي ابن سعيد انصاري »، «يزيد بن عبدالله »، «ابوحنيفه »، «ابان بن تغلب »، «ابن جريح »، «معاوية بن عمار»، «ابن اسحاق »، «سفيان »، «شبعه »، «مالك »، «اسماعيل بن جعفر»، «وهب بن خالد»، «حاتم بن اسماعيل »،«سليمان بن بلال »، «سفيان بن عينيه »، «حسن بن صالح »، «حسن بن عياش »، «زهير بن محمد»، «حفص بن غياث »، «زيد بن حسن »، «انماطي »، «سعيد بن سفيان اسلمي »، «عبدالله بن ميمون »، «عبدالعزيز بن عمران زهري »، عبدالعزيز دراوري »، «عبدالوهاب ثقفي »، «عثمان بن فرقد»، «محمد بن ثابت بناني »، «محمد بن ميمون زعفراني »، «مسلم زنجي »، «يحيي قطان »، «ابوعاصم نبيل » و … (سير اعلام النبلاء، ج 6، ص 255 و256)

همو در كتاب «ميزان الاعتدال » مي نويسد:

جعفر بن محمد يكي از امامان بزرگ است كه مقامي بس بزرگ دارد و نيكوكار و صادق است. ( لغت نامه دهخدا، ج 9، ص 130- 323)